خصوصیات گیاهشناسی سیب

مقدمه

سيب از قديمي ترين ميوه هايي است كه بشر آن را شناخته و براي تغذيه از آن به پرورش و اهلي كردن سیب اقدام كرده است. نام علمي آن Malus myrus  و نام انگليسي آن Apple است. سيب در گروه ميوه هاي دانه دار است و بنا به نظر عده اي از كارشناسان موطن اصلي درخت سيب حوالي بحر خزر، قفقاز و سواحل مديترانه بوده است كه به مرور زمان توسط جهانگردان به ساير نقاط جهان انتقال يافته و گفته مي شود اين ميوه براي اولين بار در كشورهاي مصر، يونان، ايران و روم متداول بوده است. اين ميوه داراي طعم هاي شيرين، ترش، ترش و شيرين (ميخوش) و گِس است كه هر كدام خواص متفاوتي دارند(1990) . سيب داراي بوي نسبتا تند و مطبوع و به دليل دارا بودن ترشي مخصوص، نشاسته، فسفر، قند از عمده ترين ميوه هايي است كه به صورت تازه مصرف بيشتري دارد. آنچه در كيفيت سيب مؤثر است طعم، بو، تردي، آبدار بودن و مزه ي اين ميوه است. سیب درختی یکی از مهمترین میوه های مناطق سرد سیری و معتدل است که میوه تازه وفراورده های آن بزرگترین تجارت جهانی را در بین میوه های باغی دارد. سمیرم با در اختیار داشتن 8400 هکتار سطح زیر کشت سیب درختی معادل 79 درصد کل سطح زیر کشت این محصول در استان اصفهان است. ارتفاع زیاد از سطح دریا و دوری از خط استوا، دو فاکتور مهم افزایش کیفیت و خاصیت سیب است، از این رو، سمیرم منطقه مساعد جهت تولید و پرورش سیب می باشد. در حال حاضر 10800 هکتار از سطح زیر کشت به مرحله باز دهی اقتصادی رسیده است و سالانه حدود 250 الی 300 هزار تن سیب مرغوب در سمیرم تولید می شود که متوسط سالانه 50 الی 60 هزار تن سیب درختی با کیفیت عالی به کشور های حوزه خلیج فارس و اروپایی صادر می شود.
 

گیاه سیب

گياه سيب (Malus domestica) از اعضای زيرخانواده پوموييده و تيره گل سرخیان است. گلابی، به و ازگيل نيز همانند سيب در همين تيره قرار می گيرند. جنس مالوس دست كم دارای ۱۵ گونه اصلی است اما ترديدهایی درباره تعداد گونه های اين جنس وجود دارد و در برخی از رده بندی ها، شمار گونه های آن به ۳۳ گونه بالغ می شود. لينه برای نخستين بار سيب را Pyrus malus ناميد، اما در دهه ۱۸۰۰ نام علمی آن به M.communis و M. pumila تغيير يافت(1991).

هم اكنون ارقام بسيار زيادی از انواع سيب وجود دارد كه سويه های بسياری از آنها حاصل می شود. از بين انواع سيب می توان به واريته های سيب سرخ، سيب طلایی، سيب مكينتاش، سيب امپراتور و … اشاره كرد

 غرب تركيه و جنوب غربی روسيه واقع در آسيای صغير جایی است كه تنوع گونه های جنس مالوس در آنها بيش از هر جای ديگری است. به احتمال بسيار، سيب و ساير اعضای زير خانواده پوموييده نخستين بار در همين نواحی كاشته شدند و سپس از آن جا به سراسر اروپا انتشار يافتند. كيفيت محصول سيب طی هزاران سال و از طريق اصلاح نژاد به طور چشم گيری بهبود يافته است.

خصوصیات گیاه شناسی

سيب گياهی به شكل درختچه يا درخت كوتاه با شاخه های بدون تيغ و برگ های ساده، تخم مرغی با لبه دالبر و رأس تيز و كوتاه است كه در سطح زيرين برهنه و بدون كرك و در سطح رویی كرك دار است. گوشوارك ها در مدت كوتاه می افتند.

 گل آذين ديهيم و كم گل است. كاسه گل كرك دار و گلبرگ ها بيضی شكل با ناخنك دراز و به رنگ صورتی اند. تعداد گلبرگ ها پنج تا است و پرچم نيز بين ۵۰ ـ ۲۰ عدد هستند  تخمدان پنج خانه ای است. ميوه، گرد و كروی دارای درون بر سخت و غشایی است و در هر يك از خانه هايش دو عدد دانه به وجود می آيد.

بیشتر بخوانید: ارقام وپایه های سیب