اصول بسته بندی و نشانه گذاری گوشت میگو

اصول بسته بندی و نشانه گذاری گوشت میگو

بسته بندی باید به گونه ای باشد که:

الف) خواص حسی، چشایی و سایر ویژگی های میگو را حفظ کند.

ب) میگو را در برابر آلودگی های میکروبی و سایر آلودگی ها حفظ نماید.

ج) از نفوذ طعم، رنگ، بو و سایر عوامل خارجی به محصول در مدت نگهداری، توزیع و فروش جلوگیری کند. معمولا  میگو را به صورت کامل (با سر) یا بدون سر، پس از تأیید مسئول فنی کارخانه، بسته بندی میکنند. معمولا برای بسته بندی، باید میگوها، در یک ردیف، از سطح پهلویی و به صورت یک جور و یکنواخت در داخل یک ظرف پلاستیکی از جنس مجاز ویژه مواد غذایی یکبار مصرف چیده شوند. روی هر ظرف را، باید به وسیله ورقه نازک و شفاف از جنس مناسب پوشاند، به گونه ای که پوشش بسته بندی به سطح میگوها کاملا بچسبد و هوای داخل ظرف، تا اندازه ممکن خارج شود. میگوی تازه خنک شده در دمای حدود صفر تا 1- درجه سلسیوس و میگوی منجمد را باید در دمای 18- درجه سلسیوس نگهداری کرد. در نهایت ظروف بسته بندی را در کارتن های بزرگ بسته بندی می نمایند. کارتن ها از مقوای شیاردار یا فیبر ساخته می شوند و باید قدرت تحمل فشار و ضربه هنگام حملو جابه جایی را داشته باشند. سپس آن ها را نشانه گذاری می کنند.

بیشتر بخوانید: اصول نگهداری و حمل ونقل گوشت ماهی

انواع بسته بندی میگو:

میگو به شکل های مختلفی تهیه، منجمد و به بازار عرضه می شود:

 - میگوی منجمد بدون سر؛

 - میگوی بدون پوست و روده؛

 - میگوی خام و آرد زده شده؛

 - میگوی بدون سر و پوست.

انواع ظروف بسته بندی میگو:

 - ظروف پت با درپوش پلاستیکی یا آلومینیومی؛

 - بسته های پلاستیکی؛

 - بسته های آلومینیومی

نشانه گذاری:

آگاهی های زیر باید به صورت خوانا بر روی هر بسته به صورت کامل نوشته شود.

 - نام و نوع فراورده

 - نام و نشانی محل بسته بندی فراورده

 - وزن خالص هر بسته به کیلوگرم

 - طبقه بندی میگوی تازه

 - ذکر عبارت «میگوی کامل» یا «میگوی بدون سر»

 - شماره پروانه بهره برداری بهداشتی واحد بسته بندی فراورده

 - تاریخ بسته بندی به روز، ماه و سال

 - تاریخ انقضا و قابلیت مصرف

 - شرایط نگهداری و دستور مصرف

 - ذکر جمله «در یخچال یا فریزر نگهداری شود»

 - ذکر عبارت «ساخت ایران»

بیشتر بخوانید: اصول کنترل کیفیت گوشت طیور بسته بندی شده