آفات مهم ذرت

ساقه‌خوار اروپائی ذرت Ostrinianudilalis

این حشره در حال حاضر مهمترین آفت ذرت در مناطق ذرت‌کاری شمال و شمال غرب کشور می‌باشد. ساقه‌خوار اروپائی ذرت در این مناطق سه نسل در سال دارد که نسل اول را روی گندم و نسل‌های دوم و سوم را روی ذرت می‌گذراند. لارو این حشره پس از خارج شدن از تخم، و مختصری تغذیه از سطح برگ، ساقه را سوراخ نموده و سپس ایجاد کانال می‌نماید که سبب کاهش استحکام ساقه می‌شود. این لارو علاوه بر ساقه از بلال نیز تغذیهمی‌کند.

کنترل زراعی

-برداشت سریع مزارع گندم آلوده به آفت که در جوار مزارع ذرت قرار دارند

-برداشت به‌موقع و سریع مزارع ذرت

-برداشت ذرت حتی‌الامکان نزدیک به سطح زمین

-استفاده از ساقه‌خردکن پس از برداشت ذرت

-چرانیدن بقایای مزرعه پس از برداشت

-حذف بقایا و کاه و کلش ذرت پس از برداشت

-شخم عمیق مزرعه پس از برداشت ذرت

-حذف علف‌های هرز میزبان آفت در حاشیه مزارع

کنترل شیمیایی

با توجه به رفتار حشره و نحوه خسارت کرم ساقه‌خوار، مبارزه شیمیایی با این آفت مشکل است. لاروهای آفت پس از تفریخ از تخم پس از مدت کوتاهی وارد ساقه ذرت می‌شوند. بنابراین، چنانچه جمعیت آفت در حد خسارت اقتصادی باشد (مشاهده یک دسته تخم روی 12-10 درصد از بوته‌های ذرت و یا وجود 5/1-1 لارو در هر بوته)،می‌توان با استفاده از سموم توصیه شده اقدام به مبارزه نمود. چنانچه از سموم نامناسب و با کیفیت پایین استفاده شود، مبارزه شیمیایی موثر واقع نخواهد بود. در مبارزه شیمیایی زمان مناسب مبارزه، کیفیت سم مصرفی و سرعت عمل بسیار مهم است.

نوع سم: توصیه‌های موسسه گیاهپزشکی و سازمان حفظ نباتات در نظر گرفته شود.

برگ‌خواران ذرت

گونه‌های Spodopteralittoralis و Spodopteraexigua معمولاً در اوایل فصل و در مراحل اولیه رشد بوته ذرت (4-2 برگی)به آن حمله کرده و لاروهای سنین 1 و 2 از پارانشیم برگ تغذیه کرده و آن را به‌صورت توری درمی‌آورند. لاروهای سنین بعدی از پهنک برگ تغذیه می‌نمایند. چنانچه 25 % بوته‌ها علائم اولیه خسارت را نشان دهند و لاروهای آفت نیز روی بوته‌ها مشاهده شوند، باید اقدام به مبارزه نمود.

کرم‌های طوقه‌بر Agrotis segetum

لاروهای گونه‌های مختلف اگروتیس در سنین پایین از برگ‌های ذرت تغذیه می‌نمایند؛ اما لاروهای رشد کرده از طریق تغذیه از محل طوقه نهال‌های جوان ذرت باعث قطع شدن آن و افتادن بوته ذرت می‌شوند.

چنانچه 3-6 درصد نهال‌های جوان علائم خسارت را نشان دهند و لاروهای آفت مشاهده گردد، می‌توان اقدام به مبارزه نمود.

کنترل زراعی

-عاری بودن علف‌های هرز به‌مدت چند هفته قبل از کشت به منظور جلوگیری از تخم ریزی حشرات بالغ یا حذف منابع غذایی لاروهای این آفت

-استفاده از کولتیواتور و برهم زدن بستر زیست لاروها

زنجرک‌های ذرت

گونه‌هایی از زنجرک‌ها در مزارع ذرت، بیماری‌های خطرناک ویروسی را منتقل می‌کنند. گونه‌های Laodelphaxstriatellus و Ribautodelphaxnotabilis ناقل بیماری بسیار خطرناک کوتولگی زبرذرت هستند.

کنترل

به منظور کنترل زنجرک‌های ناقل که در واقع منجر به کاهش آلودگی به بیماری‌های ویروسی در ذرت می‌شود، لازم است روش‌های مختلف در قالب یک برنامه تلفیقی مدیریت مبارزه با این دسته از آفات به‌کار گرفته شود. روش‌های زیر جهت کنترل زنجرک‌ها قابل توصیه هستند.

1-از بین بردن علف‌ای هرز اطراف مزرعه دو تا سه هفته قبل از کشت.

2-سمپاشی علف‌های هرز حاشیه مزارع ذرت با حشره‌کش‌های سیستمیک مناسب.

در صورت امکان ده تا چهارده روز تاخیر در تاریخ کشت نسبت به عرف منطقه،این توصیه مخصوص مناطق معتدل می‌باشد.

3-حتی‌الامکان یکنواختی تاریخ کاشت در یک منطقه

4-ضدعفونی بذر ذرت با سموم توصیه شده

شته‌های ذرت

گونه غالب شته، در مزارع ذرت شته برگ ذرت، Rhopalosiphummaidis می‌باشد. به دلیل تنوع زیاد پارازیت‌ها و شکارچی‌ها در مزارع ذرت، معمولاً نیازی به مبارزه علیه شته‌ها نیست. اما چنانچه به‌هر دلیلی جمعیت آفت بالا رفته و طغیانی گردد، می‌توان مبادرت به مبارزه شیمیایی نمود.

بیشتر بخوانید: توصیه های تحقیقاتی کاشت ذرت درمناطق مختلف