شرایط محیطی لازم برای رشد ذرت

مقدمه

وجود تنوع زیاد در گیاه ذرت، از نظر گروه رسیدگی (از فوق‌ العاده زودرس تا فوق‌ العاده دیررس) امکان رشد آن را در محدوده‌ی وسیعی از شرایط محیطی و اقلیمی حتی مناطق سردسیر، فراهم آورده است. سازگاری وسیع گیاه ذرت و از طرفی، شرایط آب و هوایی بسیار متنوع و مناسبی که در کشور ایران برای تولید ذرت وجود دارد، امکان کشت ذرت را در اکثر مناطق و اقلیم‌های (گرم، معتدل و سرد) کشور فراهم نموده است.

بیشتر بخوانید: آفات مهم ذرت

دما

ذرت گیاه مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری است و در تمام مراحل رشد، مخصوصاً در مرحله گیاهچه نسبت به سرما حساس است. برخلاف سایر گیاهان خانواده غلات، ذرت از زمان کاشت تا برداشت، احتیاج به گرما و حرارت زیاد خورشید دارد. بنابراین حرارت یکی از عوامل اصلی محدود کننده رشد و نمو آن است. همچنین، در مرحله‌ی گرده افشانی درجه حرارت زیاد و کاهش رطوبت نسبی هوا آثار نامطلوبی بر عملکرد گرده‌افشانی و لقاح خواهد داشت و در نهایت سبب کاهش عملکرد دانه می‌گردد.وقتی میانگین درجه حرارت روزانه در طول فصل رشد بیشتر از 20 درجه سانتی‌گراد باشد، ارقام زودرس به‌مدت 80 تا 115 روز و ارقام متوسط‌رس تا دیررس به‌مدت 120 تا 140 روز برای رسیدن دانه زمان نیاز دارند. وقتی ذرت به‌عنوان علوفه کشت می‌شود، طول دروه رشد به مدت 20-15 روز کوتاه‌تر می‌شود.

رطوبت

رطوبت یک عامل مهم در زراعت ذرت است. ذرت در رابطه با ماده‌ی خشک نسبت به سایر نباتات زراعی آب کمتری احتیاج دارد. در پاره‌ای از مراحل رشد از جمله گسترش سریع برگ‌ها، گرده‌افشانی و پر شدن دانه‌، که مصادف با ماه‌های گرم تابستان است، گیاه به آب بیشتری نیاز دارد. به علت زیاد بودن سطح برگ در ذرت، مقدار فتوسنتز و همچنین تبخیر و تعرق افزایش یافته و در نتیجه مجموع آب مصرفی آن افزایش می‌یابد. ولی نسبت به ماده خشک تولیدی، مصرف آب آن از سایر غلات کمتر است.

نور

از نظر طول روز ذرت در محدوده بی‌تفاوت تا روز کوتاهی قرار دارد. در تراکم زیاد، رقابت بین بوته‌ها برای رسیدن به نور و استفاده بیشتر از نور خورشید باعث رشد علفی گیاه شده و ضمن اینکه عمل فیزیولوژیکی گیاه به‌نحو مطلوب انجام نمی‌گیرد، زمان رسیدن دانه نیز به عقب می‌افتد. میزان رشد ذرت نه‌تنها به طول روز بلکه به شدت و و کیفیت نور نیز بستگی دارد. در روزهای کوتاه و نور شدید ارتفاع بوته و تعداد برگ‌ ذرت کاهش می‌یابدو بلال‌ها در گروه‌های پایین‌تر ساقه تشکیل می‌شوند.