گل راعی

نام فارسی:

گل راعی

نام علمی:

Hypericum perforatum

نام انگلیسی:

St.john s wort

خصوصیات گیاهی

گل راعی گیاهی است علفی و چند ساله که از اول خرداد اعلام آخر شهریور ماه گل می دهد ریشه گیاه مخروطی شکل عمودی و دارای انشعابات فراوانی است که از قسمت فوقانی ریشه چند ساقه منشعب می شود ارتفاع ساقه به شرایط اقلیمی محل رویش بستگی دارد و بین ۵۰ تا ۱۰۰ سانتی متر متفاوت است ضخامت ساقه بین ۳ تا ۵ میلی متر بوده و در قسمت فوقانی دارای انشعابات متعددی است در طول ساقه نقاط سیاه رنگ دیده میشود برگ ها فاقد دمبرگ بوده و کم و بیش تخم مرغی شکل متقابل و به طول دو تا سه و نیم سانتی متر و دارای نقاط روشن حاوی اسانس هستند گل ها در قسمت فوقانی ساقه به صورت مجتمع و به رنگ زرد تشکیل می شوند و دارای نقاط سیاه رنگ حاوی ماده هیپرسین هستند.

بیشتر بخوانید: آشنایی با گیاه بومادران

قسمت دارویی

پیکر رویشی یا شاخه ها و سرشاخه ها حاوی ماده دارویی است.

مواد موثره

مهمترین مواد موثره گل راعی را هیپریسین و اسانس تشکیل می‌دهد.

خواص درمانی

از مواد موثره گل راعی برای درمان افسردگی معالجه رفع سوختگی ها استفاده می شود.

نیازهای اکولوژیکی

این گیاه در اکثر خاک‌ها به خوبی رشد می‌کند مناطق گرم و پر نور برای رویش این گیاه مناسب است.

کاشت

نیمه دوم اسفند زمان مناسبی برای کاشت بذر است بذور در خزانه هوای آزاد و در روی خطوطی به فاصله ۲۰ سانتی‌متری کشت می‌شوند عمق کاشت بذر نیم سانتی متر مناسب است زمان انتقال نشاها به زمین اصلی اواخر مهر ماه و یا فروردین سال بعد از تقسیم بوته از روش‌های دیگری کش و تکثیر گل راعی از زمان مناسب برای تکثیر رویشی فصل پاییز است در هر دو حالت در زمین اصلی فاصله ردیف ها ۶۰ سانتی متر و فاصله دو بود از همدیگر ۲۵ تا ۳۰ سانتی متر در نظر گرفته می شود در هر هکتار از ۴۰ تا ۵۰ هزار بوته کشت می‌شود میزان بعضی لازم برای تولید این تعداد بوده ۹۰۰ گرم است.

بیشتر بخوانید: رازیانه

مراقبت و نگهداری

در سال اول کاشت به دلیل کند بودن رشد اولیه گیاه برای جلوگیری از غلبه علف های هرز وجین و یا برگرداندن خاک بین ردیف ها به تعداد 2 تا 3 بار ضروری است.

برداشت

از آغاز تشکیل گل می توان پیکر رویشی گیاه را از فاصله ۴۰ سانتی متر از بالای گیاه برداشت کرد .در شرایط آب و هوایی مناسب گیاهان پس از اولین برداشت مجدداً به گل می روند که در مرحله گلدهی می توان دوباره آن ها را برداشت کرد. از هر ۴ الی ۵ کیلوگرم پیکر رویشی تازه پس از خشک شدن یک کیلوگرم ماده خشک به دست می‌آید میزان عملکرد از سال دوم به بعد ۲ تا ۲.۵ تن پیکر رویشی خشک از زمان بذرگیری به شرایط اقلیمی بستگی دارد به طور کلی وقتی که میوه های بزرگ به رنگ قهوه ای تیره در می آیند زمان مناسبی برای جمع‌آوری آن ها است بذور را پس از جمع‌آوری و بوجاری خشک کرده و در جای خشک و خنک نگهداری می‌کنند. بذور گل راعی بلافاصله پس از برداشت قابلیت کشت دارند بدین معنی که دوره خواب ندارند قوه نامیه بذر گل راعی تا ۳ سال قابل حفظ است.