سرمازدگی در کلزا

سرما زدگی در کلزا و راهکارهای مقابله با آن

کلزا یکی از گیاهان روغنی مهم در جهان است که کشت و تولید آن در سال های اخیر افزایش زیادی پیدا کرده است.

دانه کلزا دارای بیش از 40 درصد روغن است و مقادیر زیادی پروتئین در کنجاله آن وجود دارد؛ موضوعی که در تغذیه دام و طیور از اهمیت بسیاری برخوردار است.

روغن کلزا دارای کمترین میزان اسیدهای چرب اشباع است و یکی از بهترین و باکیفیت ترین روغن های خوراکی محسوب می شود. این گیاه دارای تیپ رشد بهاره و زمستانه است و با اغلب شرایط آب وهوایی کشور سازگاری بالایی دارد.

به دلیل دارا بودن ویژگی های خاص، به ویژه درصد روغن بالا، امکان کشت در شرایط آب وهوایی مختلف و نیاز آبی کم، توسعه کشت کلزا در راستای تأمین روغن خوراکی کشور مورد توجه قرار گرفته است

بیشتر بخوانید: نحوه کاشت، داشت و برداشت آویشن
 

شرایط مناسب اقلیمی برای کلزا

کلزا گیاهی است سرما دوست و یکی از معدود گیاهان روغنی است که امکان کشت پاییزه آن، به خصوص در مناطق سردسیر کشور، وجود دارد.

کلزا در بین گیاهان ِ روغنی مهم بیشترین تحمل را در برابر سرما دارد و در صورت برخورداری از شرایط رشدی مناسب می تواند زمستان های سخت را تحمل کند. با این حال، این گیاه نسبت به مدیریت مزرعه بسیار حساس است و رعایت نکردن نکات کلیدی در زمان کشت، باعث حساسیت این محصول به سرما می شود و خطر خسارت زمستانه را به شدت افزایش میدهد، تاجایی که ممکن است مزرعه به صورت کامل از بین برود.

خسارت سرما به مرحله رشدی گیاه، شدت سرما و مدت زمان دوام سرما بستگی دارد.
 

بیشتر بخوانید: مدیریت تلفیقی تغذیه گیاه کلزا

مراحل رشد کلزای پاییزه

کلزا دارای دو تیپ رشد بهاره و پاییزه است. در مناطق سرد و معتدل سرد که ارقام پاییزه کلزا کشت می شوند، با کاهش دما در زمستان رشد گیاه متوقف می شود و گیاه وارد دوره رکود زمستانه می شود. درجه حرارت پایه برای رشد کلزا بین 0 تا 5 درجه سانتی گراد گزارش شده است.

بنابراین، از زمانی که درجه حرارت روزانه به نزدیک صفر می رسد، دوره رکود زمستانه شروع می شود و در اواخر زمستان با افزایش دمای هوا به پایان می رسد. بر این اساس، دوره رشد فعال کلزای پاییزه در دو مرحله قبل از زمستان و بعد از زمستان انجام می شود که این دو مرحله شامل مراحل زیر است:

- قبل از زمستان

- پس از زمستان