میزان بذر مصرفی برای کشت بهاره در گستره 6 – 8 کیلوگرم در هکتار قرار دارد.
-
تعداد متوسط بوته در واحد سطح ( m2) حدود 80 تا 100 بوته می باشد. حداقل بوته قابل قبول باقیمانده برای تولید عملکرد مناسب تعداد 45-50 بوته در متر مربع است.
-
کلزای بهاره به سله خاک بسیار حساس است و خاک نباید حالت پودری پیدا کند و یا آبیاری غرقابی و سنگین نباشد.
- برای عملکردی معادل 2 تن در هکتار بهترین ترکیب کودی از N-P2O5- K2O که به صورت پایه مصرف می شود ترکیب 25-40-40 می باشد. بر این اساس در زمان کاشت 80 کیلو گرم اوره ، سوپر فسفات تریپل 80 کیلوگرم و سولفات پتاسیم 50 کیلو گرم در هکتار مصرف شود. مقدار حدود 30 گیلوگرم در هکتار گوگرد پودری یا گرانول نیز تاثیر خوبی در رشد و افزایش عملکرد خواهد داشت.
-
کنترل پیش از کاشت علف های هرز با علف کش ترفلان به مقدار 2 لیتر در هکتار و برای علف های هرز برگ باریک در بعد از سبز شدن از علف کش های فوکوس ، سلکت سوپر و یا سوپر گالانت استفاده شود.
-
کشت کلزای بهاره در ردیف های کم عرض و فواصل ردیف باریک تر کمک زیادی به جلوگیری از گسترش علف های هرز می کند.
- در کشت های بهاره ، به ویژه اگر زمستان ملایمی را پشت سر گذاشته اید ، کنترل مگس سفید ، کک و سایر آفات مکنده در بهار باید حتما مد نظر قرار گیرد.
برای کنترل انواع شته از جمله شته مومی و آفات مکنده ، مخلوط نیم لیتر در هکتار کنفیدور + نیم لیتر در هکتار دیازینون (5/0 +5/0 از دوسم به صورت مخلوط در 400 لیتر آب در هکتار).
جهت کنترل سوسک گرده خوار و سایر سوسک های برگ یا غلاف خوار استفاده از سم کالیپسو ( تیا کلو پراید) به میزان 300 سی سی در هکتار.
-
کشت زودتر کلزای بهاره ( بر اساس اقلیم منطقه ) باعث ایجاد عملکرد بالاتری خواهد شد. بر اساس اقلیم و سرماهای قابل پیش بینی بهترین زمان کشت از 20 بهمن ماه تا 12 اسفند می باشد.
- بسته به تاریخ کاشت ، طول دوره رشد تا رسیدگی محصول متفاوت خواهد بود ولی در طولانی ترین زمان تا رسیدگی ، کلزای بهاره در اواخر خردادماه تا هفته اول تیرماه برداشت می شود.
-
فرم های آمونیمی و آمونیاکی ازت ، به سادگی فرم نیترات آب شویی نمی شوند. ولی موقعی که دما و رطوبت برای رشد گیاه مناسب است ، ازت آمونیاکی و اوره در دمای بالاتر از ده درجه سانتیگراد ، سریعا به نیترات تبدیل می شوند. لذا ازتی که در بهار مصرف می شود ، جدای از فرم شیمیایی آن ، در معرض آبشویی به ویژه در مناطق و شرایط پر باران قرار دارد.
- از قرار دادن بذر روی نواری از کود (Fertilizer Banding) به ویژه برای آزت و پتاسیم اجتناب گردد. اینکار بذر را در معرض تنش اسمزی و خسارت نمکی ناشی از غلظت زیاد کود قرار دادده و گیاهچه حین جوانه زنی صدمه می بیند.
-
در سیستم های کود کار– بذر کار بهتر است تا کود پتاسه یا فسفره با چندین سانتی متر فاصله زیر عمق کاشت بذر و یا کنار آن قرار گیرد.
- در مورد گوگرد روش پخش کود در قشر سطحی خاک و اختلاط آن در عمق نفوذ ریشه کارایی خوبی دارد.
-
مصرف عناصر غذایی به صورت سرک برای تامین بقیه نیاز گیاه لازم است. در این رابطه به جدول زیر توجه شود.
تهیه شده توسط: مهدی عزیزی
شما اولین نفری باشید که برای این پست ثبت نظر می کنید