پیوند پسته

پیوند پسته

پیوند عبارت است از جدا نمودن قسمتی از زاینده یک گیاه و چسباندن آن به قسمتی از اندام روینده گیاه دیگر به نحوی که از ترکیب این اتصال، کولتیوار یا رقم مورد نظر به دست آید. پیوند انواع مختلفی دارد از جمله شکمی، لوله‌ای، وصله‌ای و مجاورتی که به منظورهای متفاوتی استفاده می‌شوند. در گیاهانی که نمی‌توان آن‌ها را با قلمه و پاجوش تکثیر نمود از پیوند برای حفظ مشخصات ژنتیکی پایه مادری استفاده می‌نمایند؛ به عبارت دیگر پیوند کردن تغییری در خواص ظاهری و باطنی پیوندک نمی‌دهد.

پسته گیاهی دو پایه است، بنابراین درختان نر و ماده جدا از یکدیگر هستند و بدین صورت با کاشت بذر و پیوند نزدن آن نیمی از نهال‌ها نر و نیم دیگر ماده خواهند شد.

به دلیل دو پایه بودن درخت پسته در تکثیر توسط بذر، تنوع ژنتیکی بین درخت به وجود آمده و مرغوبیت درخت از بین می‌رود و گاهی نیز زمان لازم برای بالغ شدن درختانی که توسط بذر تکثیر می‌شوند، طولانی‌تر می‌شود. بنابراین برای داشتن درختان یک دست و یکنواخت از یک رقم پر محصول و مرغوب و نیز برای کوتاه کردن دوره نونهالی باید از تکثیر غیر جنسی استفاده کرد.

به علت مجزا بودن گل‌های نر و ماده از یکدیگر در درخت پسته، چنانچه تمام درختان پسته در باغی به تنهایی از درخت نر یا ماده تشکیل شده باشند، آن باغ هیچگاه بهره نخواهد داد و لازم است که هر دو نوع درخت را نزدیک یکدیگر کاشت. بیشتر در بدو تاسیس باغ پسته برای هر ۹عدد درخت پسته ماده، یک درخت نر به منظور تامین مقدار لازم گرده برای تلقیح می‌کارند.

بیشتر بخوانید: زمان برداشت پسته

لازم به ذکر است درختان هرسال میوه نمی‌دهند و اگر میوه دار شوند، مقدار آن بسیار کم می‌باشد.

برای رفع این عیب و اصلاح باغات کهنه از پیوند استفاده می‌شود؛ به این طریق که روی پاره‌ای از درختان ماده که به فاصله منظمی از یکدیگر قرار دارند، یک شاخه را با جوانه درخت نر پیوند می‌زنند تا هر سال مقدار کافی گرده برای بارور کردن گل‌های ماده موجود باشد و بهره برداری از باغ هر سال  یکسان و منظم گردد.

از نکاتی که باید در رابطه با پیوند زدن درخت پسته رعایت کرد این است که پیوندک پسته پهن‌تر و بزرگ‌تر از پیوندک سایر میوه‌ها است و باید توجه داشت که قطر پایه‌ها به هنگام پیوند زدن به ویژه در محل اتصال کمتر از یک سانتی‌متر نباشد. هر چقدر محل اتصال پیوندک بر روی پایه بالاتر از سطح زمین باشد، رشد درخت پیوندی پسته متعادل‌تر می‌شود اما هرچه پیوند بالاتر زده شود، قطر پایه آن نیز باید زیادتر و سن پایه هم بیشتر باشد.

در حالت اول، رشد پیوندک سریع‌تر می‌گردد و تعادل بین پایه و پیوندک پس از چندی برقرار می‌شود و تطابق و سازگاری بین آن‌ها به وجود خواهد آمد.

آنچه مسلم است و شواهد تایید می‌کند آن است که در بهار، زمانی که درخت به راحتی پوست می‌دهد و درجه حرارت هوا در حد مطلوبی است، بهترین زمان زدن پیوند است. هرچه هوا گرم‌تر و رطوبت کمتر باشد، درصد گرفتن پیوندها بیشتر از روزهایی است که هوا مرطوب‌تر یا بارانی است.

بیشتر بخوانید: مبارزه با پسیل پسته به روش غیرشیمیایی