سال آوری پسته و مشکلات آن

ﻋدم ﺗﻮﻟید ﻣﺤصول ﯾﮑﻨﻮاﺧت و ﯾﮑﺴان در ﺳﺎل های ﻣﺘﻮاﻟﯽ را سال آوري ﻣـﯽﮔﻮیند. ﺑﻌﺒﺎرﺗﯽ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﺤﺼﻮل در ﯾﮏ ﺳﺎل ﺧﯿﻠﯽ زﯾﺎد -ﺳﺎل ﭘﺮﺑﺎر-و در ﺳـﺎل دﯾﮕـﺮ ﺑﺴـﯿﺎر ﮐـﻢ ﯾـﺎ ﺑـﺪون محصول می باشد.ﺳﺎل آوري در درﺧﺘﺎن ﺑﺎرور ﭘﺴﺘﻪ، در ﻧﺘﯿﺠﻪ رﯾﺰش ﺟﻮاﻧﻪﻫﺎي ﮔﻞ در ﻃﯽ ﺳﺎل ﭘﺮ ﻣﺤﺼـﻮل ﻣـﯽ ﺑﺎﺷـﺪ ﮐـﻪ ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ رﺷﺪ ﻣﻐﺰ در ﻣﯿﻮه ﻫﺎ -ﺗﯿﺮ ﻣﺎه- ﺷﺮوع ﺷﺪه و ﺗﺎ ﺑﻠﻮغ ﻣﯿﻮه ﻫﺎ اداﻣﻪ ﻣﯽ ﯾﺎﺑـﺪ. اﯾﻦ ﻣﮑﺎﻧﯿﺴﻢ ﻏﯿﺮ ﻣﻌﻤﻮل -رﯾﺰش ﺟﻮاﻧﻪ ﮔﻞ- ﻓﻘﻂ در ﭘﺴﺘﻪ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ و ﺑﺎﻋﺚ اﯾﺠﺎد ﺳﺎل آوري ﻣﯽ ﮔﺮدد.

در درﺧﺘﺎن ﭘﺴﺘﻪ ﺑﺎ ﺑﻠﻮغ ﮔﯿﺎه، اﮐﺜﺮ ﺟﻮاﻧﻪﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد در ﻣﺤﻮر ﺑﺮگ ﻫﺎ ﺑـﻪ ﺟﻮاﻧـﻪ ﮔـﻞ ﺗﺒـﺪﯾﻞ ﻣـﯽ ﺷـﻮﻧﺪ ﺟﻮاﻧﻪ ﻫﺎي ﮔﻞ ﺑﺰرﮔﺘﺮ از ﺟﻮاﻧﻪ ﻫﺎي روﯾﺸﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ و در ﻃﯽ زﻣﺴﺘﺎن ﺑﺮاﺣﺘﯽﻗﺎﺑـﻞ ﺗﺸﺨﯿﺺ ﻫﺴﺘﻨﺪ. در اواﺧﺮ اﺳﻔﻨﺪ، اﯾﻦ ﺟﻮاﻧﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ اﻧﺪازه ﻧﻬﺎﯾﯽ رﺳﯿﺪه و در ﻓﺮوردﯾﻦ ﺑـﺎز ﻣـﯽ ﺷـﻮﻧﺪ. ﺟﻮاﻧـﻪﻫﺎي ﮔﻞ در درﺧﺘﺎن ﻧﺮ ﺑﺰرﮔﺘﺮ از ﺟﻮاﻧﻪ ﻫﺎي ﮔﻞ درﺧﺘﺎن ﻣﺎده ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ.

بیشتر بخوانید: تفاوت جوانه های زایشی،انتهایی و جانبی پسته

ﺑﺮاي ﺗﺸﺨﯿﺺ و ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﯿـﺰان ﺳـﺎل آوري، از اﺻـﻄﻼح ﺷـﺪت ﺳـﺎل آوري اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﺷﻮد. ﻫﺮﭼﻪ ﺷﺪت ﺳﺎل آوري ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ اﺧﺘﻼف ﻣﯿﺰان ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﺤﺼﻮل دو ﺳﺎل ﻣﺘـﻮاﻟﯽ ﺑﯿﺸـﺘﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺮ ﻋﮑﺲ. ارﻗﺎم اﺣﻤﺪ آﻗﺎﯾﯽ، ﺳﻔﯿﺪ ﭘﺴﺘﻪ ﻧﻮق و ﻓﻨﺪوﻗﯽ زودرس داراي ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺷﺪت ﺳﺎل آوري و ارﻗﺎم ﺟﻨﺪﻗﯽ، ﺷﺎه ﭘﺴﻨﺪ و اﯾﺘﺎﻟﯿﺎﯾﯽ داراي ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﺷﺪت ﺳﺎل آوري ﻫﺴﺘﻨﺪ. ارﻗﺎم اوﺣـﺪي، ﮐﻠـﻪ ﻗـﻮﭼﯽ واﮐﺒﺮي داراي ﺷﺪت ﺳﺎل آوري ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ .

ﻣﺸﮑﻼت ﻧﺎﺷﯽ از ﺳﺎل آوري

ﻋﺪم ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﺤﺼﻮل ﯾﮑﻨﻮاﺧﺖ در ﺳﺎل ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ، اﻓﺰاﯾﺶ در ﺻﺪ ﭘﺴﺘﻪ ﻫﺎي رﯾﺰ و ﻏﯿﺮ ﻧﺮﻣﺎل در ﺳﺎل ﮐـﻢ ﺑﺎر، اﻓﺰاﯾﺶ درﺻﺪ ﻧﺎﺧﻨﺪاﻧﯽ و ﭘﻮﮐﯽ ﻣﺤﺼﻮل در ﺳـﺎل ﮐـﻢ ﺑـﺎر، ﺿـﻌﻒ درﺧﺘـﺎن، ﺷﮑﺴـﺘﮕﯽ ﺷـﺎﺧﻪ و ﺗﻨـﻪ، ﺧﻤﯿﺪﮔﯽ ﺷﺎﺧﻪ، ﺗﻤﺎس ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎ ﺑﺎ زﻣﯿﻦ و اﻓﺰاﯾﺶ آﻟﻮدﮔﯽ ﻗﺎرﭼﯽ آﻧﻬﺎ از ﺟﻤﻠﻪ ﻋﻮارض ﻧﺎﺷﯽ از ﭘﺪﯾﺪه ﺳـﺎل آوري درﺧﺘﺎن ﭘﺴﺘﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ .

بیشتر بخوانید: انواع هرس در پسته