روش کاشت گیلاس

درخت گیلاس از طریق کاشت بذر (که معمولا از بذر آلبالو تلخ برای کاشت استفاده میشود) از اواسط آبان تا اواسط دی ماه انجام میشود. گیاه بدست آمده با گیاه مادری خود تفاوت دارد. به همین دلیل روی گیاهان بدست آمده که به اصطلاح نرک گویند پیوند زده می شود. همچنین در مورد پایه‌های مورد استفاده برای درختان گیلاس باید بدانیم که با توجه به شرایط آب و هوایی و همچنین شرایط خاک از پایه‌های مختلف گیلاس می‌توان استفاده کرد. مثلا در خاک‌هایی که شنی و سبک هستند بهتر است که از پایه‌های بذری گیلاس استفاده کرد یعنی پیوندک‌ها بر روی پایه‌ای که از قبل و از کاشت و رویش بذر گیلاس معمولی رویش کرده است قرار گرفته و پیوند می‌خوردند. اما در خاک‌هایی که آهکی و خشک و همچنین شنی هستند پایه درخت آلبالو تلخه (یا آلبالوی محلب) که ارتفاع کوتاه تری نسبت به پایه‌های بذری گیلاس دارد استفاده می‌شود. در خاک‌هایی که مرطوب هستند و بافت سنگین و زهکش بدی دارند نیز می‌توان از درختان آلبالوی معمولی جهت پایه در باغات گیلاس استفاده کرد. از شیو‌های مختلفی برای پیوند زنی میتوان استفاده کرد که برخی از آنان را در زیر مشاهده می‌کنید. توجه کنید که در زمان کاشت درخت گیلاس پیوندی بهتر اس که مکان پیوند در حدود حداقل ۵ سانتیمتر بالاتر از سطح خاک قرار گیرد.

بیشتر بخوانید: عوامل محیطی موردنیاز گیلاس

روش کاشت بذر

از بذر آلبالو تلخ برای کاشت استفاده کنید. از اوایل آبان میتوان اقدام به کشت بذر کرد. گلدان حاوی بذر این گیاهان را در فضای باز نگهداری کنید تا سرمای زمستانی به جوانه زنی آن در بهار کمک کند. ۸-۶ هفته کافی است تا نیاز سرمایی دانه این گیاه برطرف شود. همچنین این نیاز سرمایی را به شکل مصنوعی در یخچال نیز می‌توان برطرف کرد. به نحوی که بذر‌ها را در میان شن یا پیت موس با کمی رطوبت داخل کیسه پلاستیک که چند منفذ ریز دارد قرار می‌دهیم در یخچال با دمای ۵-۱ درجه می‌گذاریم در طی این مدت شن یا پیت موس کمی رطوبت باید داشته باشد، اما این به معنی خیس بودن آن نیست. بعد از طی شدن این مدت نوبت کاشت بذر‌ها است که از مخلوط خاک برگ +شن می‌توان برای کاشت بذ‌ها استفاده کرد و عمق کاشت نیز حدود ۱٫۵ سانتیمتر است. گلدان حاوی بذر‌ها را در مکانی آفتابی قرار دهید و مراقب عدم خشک شدن سطح خاک باشید. در طی چند هفته می‌توان شاهد رشد و جوانه زنی بذر‌ها بود.

گرفتن قلمه راه دیگر تکثیر این گیاه است. از قلمه نیمه چوبی و چوبی گیاه می‌توان استفاده کرد. قلمه نیمه چوبی از ساقه‌هایی تهیه می‌شوند که سبز نیستند و کمی بالغ شده اند، اما اگر ان‌ها را بیش از اندازه خم کنیم می‌شکنند. از اواسط تابستان به بعد این قلمه‌ها را می‌توان تهیه کرد. قلمه‌های چوبی انتعطاف ندارند و با کمی خم کردند می‌شکنند و فصل زمستان یکی از مناسب‌ترین زمان‌ها برای تهیه این قلمه‌ها است. مهم این است که قلمه‌ها را از ساقه‌های یکساله گیاه تهیه کنیم. ساقه‌های مسن‌تر ریشه دهی خوبی ندارند. قلمه‌ها را می‌توان به طول ۲۰-۱۵ و حداکثر ۲۵ سانتی متر تهیه کرد و در مورد قلمه‌های نیمه چوبی برگ‌ها را از قسمت موجود در پایین قلمه باید حذف کرذد. همچنین ایجاد زخم در قسمت پایین قلمه نیز می‌تواند به ریشه زایی کمک کند بدین صورت که پوست قلمه را در قسمت پایین قلمه کمی از آن و با کمک یک چاقوی تیز جدا می‌کنیم. استفاده از پودر‌های ریشه زایی منجر به افزایش احتمال ریشه زایی قلمه‌ها می‌شود. قلمه‌ها را می‌توان در مخلوطی از پرلایت +پیت موس یا خاک برگ+شن یا پیت موس+شن کاشت و حداقل نیمی از ارتفاع قلمه‌ها در محیط کاشت قرار میگیرد. گلدان را در مکانی روشن، اما به دور از نور آفتاب قرار دهید. برای قلمه‌های نیمه چوبی دمای ۱۸-۱۵ درجه و برای قلمه‌های چوبی دمای ۲۵-۲۱ درجه مناسب است. نباید اجازه داد که سطح خاک خشک شود و افزایش رطوبت نسبی هوا با انجام عمل غبارپاشی و یا کشیدن پلاستیک بر روی قلمه‌ها بخصوص قلمه‌های نیمه چوبی به ریشه زایی کمک می‌کند.

روش‌های پیوند زدن گیلاس

پایه و پیوندک باید دارای یک قطر و ضخامت باشند. برشی مورب و ساده با یک زاویه یکسان روی هر یک ایجاد می‌شود. یعنی شیب برش بر روی سطح برش خورده پایه و پیوندک باید همانند هم باشد. نواحی برش خورده روی هم قرار میگرند و میزان پوشش آن‌ها نسبت به هم نباید کمتر و یا بیشتر باشد. توجه کنید که پیوند نیمانیم انواع مختلفی دارد که نوع ساده آن در اینجا نمایش داده شده است.

پیوند نیمانیم شکاف دار یکی دیگر از انواع پیوندی است که می‌توان استفاده کرد. ابتدا پایه و پیوندک به شکل ساده همانند پینوند نیمانیم ساده تهیه می‌شوند و سپس شکافی نسبتا عمودی بر روی سطح برش خورده پایه و پیوندک ایجاد می‌کنیم. عمق شکاف‌های ایجاد شده باید یکسان باشد. پیوندک بر روی پایه قرار میگیرد و زبانه شکاف‌ها در هم فرو رفته و قرار میگیرند.

پیوند زینی نوع دیگری از پیوند‌هایی است که می‌توان از آن استفاده کرد. برشی به شکل عدد هشت در انتهای پیوندک ایجاد می‌شود. برش دیگری که برعکس برش موجود در قسمت پایین پیوندک است در پایه ایجاد می‌شود. ارتفاع این برش‌ها تقریبا یکی است و سپس پیوندک در پایه جاسازی می‌شود. در پیوند زینی پایه و پیوندک می‌بایست هم قطر باشند. ضخامت کمتر و یا بیشتر هر کدام منجر به کاهش موفقیت در عمل پیوند می‌شود.

بیشتر بخوانید: معرفی گیلاس