معرفی گیلاس

 

مقدمه

گیلاس از تیره گلسرخیان و بومی مناطق جنوب شرقی اروپا و آسیای غربی است. گیلاس احتمالا از منطقه‌ای بین دریای سیاه و دریای خزر منشاء گرفته است. برخی از ارقام گیلاس خود ناسازگار و دگر ناسازگار هستند و نیاز به ارقام گرده دهنده دارند. برای این منظور از از ارقام گرده دهنده به نسبت ۱ به ۹ و حتی نصف به نصف استفاده می شود. گیلاس Prunus avium به خانواده Rosaceae تعلق دارد.

گیلاس و آلبالو از درختان میوه مناطق معتدل سرد بشمار می‌آیند. نیاز سرمایی جوانه‌های گیلاس در حدود ۵۰۰ تا ۱۲۰۰ ساعت است. گیلاس به سرما مقاوم است و دمای ۲۵- درجه سانتی گراد را تحمل میکند

گیلاس نیز مانند درخت هلو و گوجه دارای شاخه‌های کاذب میباشد که هنگام هرس باید حذف شوند. زیرا شاخه‌های کاذب یا شیفون فقط حاوی جوانه‌های زایشی بوده و در نوک شاخه جوانه رویشی دارند.

مسئله‌ای که در مورد درختان گیلاس باید توجه کرد این است که درختان گیلاس از نظر پذیرش گرده توسط مادگی گل‌ها دارای حالت‌های خودناسازگاری (گرده یک درخت گل‌های همان درخت را نمی‌تواند بارور کند) و دگرناسازگاری (گرده یک درخت، گل‌های سایر درختان را نمی‌تواند بارور کند) هستند. به همین دلیل علاوه بر کاشتن انواع مختلف گیلاس در یک باغ بهتر است که از یک درخت گرده دهنده همانند آلبالو در باغات میوه استفاده شود. گرده‌های درختان آلبالو به خوبی گل‌های درختان گیلاس را گرده افشانی و بارور می‌کنند. بدین منظور می‌بایست حداقل به ازا هر ۹ درخت گیلاس، یک درخت آلبالو در باغ کاشته شود و یا اینکه از انواع مختلف گیلاس در یک باغ و در کنار هم استفاده کرد. در مقایسه با سایر درختان میوه هسته دار (همانند آلبالو آلو زردآلو) محصول درختان گیلاس زودتر به مرحله برداشت می‌رسد و در ۵-۳ سالگی محصول خوبی تولید می‌کنند. عمر اقتصادی یک درخت گیلاس در نمونه‌های مختلف این درخت متغیر و مختلف است، اما به شکل میانگین ۳۰-۲۰ سال ذکر شده است. درخت گیلاس در انگلیسی با نام‌هایی همچون Wild cherry گیلاس وحشی Sweet cherry گیلاس شیرین Bird cherry گیلاس پرنده و Gean خوانده می‌شود.

بیشتر بخوانید: برداشت کلزا

گیلاس سیاه Prunus serotina

این نوع از درختان میوه‌هایی شبیه گیلاس، اما به شکل خوشه‌ای تولید می‌کنند، زیرا گل‌های آن‌ها به شکل خوشه‌ای شکل می‌گیرد و در هر خوشه بیش از ۱۰ گل تشکیل می‌شود. این درختان نیز با نام Wild cherry گیلاس وحشی Wild black cherry گیلاس وحشی سیاه Black cherry گیلاس سیاه و یا Mountain black cherry گیلاس سیاه کوهی شناخته می‌شوند. دلیل اینکه چرا به آن گیلاس سیاه می‌گویند رنگ میوه هایش نیست بلکه پوست تنه این گیاه رنگی تیره دارد که انرا می‌تواند از درختان اطرافش متمایز کند. عمر این درختان از گیلاس‌های معمولی بیشتر است و حتی تا ۲۵۰ سال نیز گزارش شده است.

گیلاس ترش چینی (آلبالو چینی)

درختی با نام علمی Cerasus pseudocerasus است که در مقایسه با گیلاس معمولی گل هایش پرچم‌های بلندی دارند و معمولا در شرق دور و در کشور‌هایی همانند چین و ژاپن کشت می‌شوند.

بیشتر بخوانید: کوددهی گیلاس

اشتراک گذاری این پست:

آکادمی آموزش کشاورزی یکتابان مرکز تخصصی ارائه آموزش های تخصصی کشاورزی و مشاوره کشاورزی توسط برترین کارشناسان کشاورزی در ایران

ارسال شده توسط کاربر جدید جدید
کاربر جدید جدید

آموزش های مشابه:

شما اولین نفری باشید که برای این پست ثبت نظر می کنید

برای ثبت نظر ابتدا ثبت نام کنید