بیماری پاندمیک کرونا چگونه بر تقاضای غذا تأثیر خواهد گذاشت؟

بحران مالی سال 2008 به ما نشان داد كه با كاهش درآمد و عدم اطمینان مردم كمتر خرج کردند و منجر به كاهش تقاضا شد و فروش کاهش یافت. علاوه بر این ، بیشترین آسیب دیدگان مجبور شدند برای جبران محدودیت های درآمد ، به استراتژی های مقابله منفی - مانند فروش دارایی های تولیدی ، رژیم های غذایی متنوع کمتر ، ماهیگیری بیش از حد - متوسل شوند.

در شروع شیوع COVID-19 ، تقاضای قابل توجهی افزایش یافته است.

تقاضای مواد غذایی به طور کلی غیراخلاقی است و تأثیر آن بر مصرف کلی احتمالاً محدود خواهد بود ، اگرچه الگوهای رژیم غذایی ممکن است تغییر کند. احتمال کاهش نامتناسب مصرف پروتئین حیوانات وجود دارد (در نتیجه ترس - نه مبتنی بر علم) - مبنی بر اینکه حیوانات ممکن است میزبان ویروس و سایر محصولات با ارزش بالاتر مانند ماهی ، میوه و سبزیجات باشند.

احتمالاً این ترس ها می توانند خصوصاً در مورد محصولات ماهی خام که به رستوران ها و هتل ها ، از جمله شرکت های کوچک و متوسط ​​عرضه می شوند ، صادق باشند.

تقاضای مواد غذایی در کشورهای فقیر بیشتر به درآمد مربوط می شود و ، در اینجا ، از دست دادن فرصت های درآمد زایی می تواند بر مصرف تأثیر بگذارد.

ترس از آلودگی می تواند در کاهش بازدید از بازارهای مواد غذایی ترجمه شود و ما شاهد تغییر در نحوه خرید و مصرف مواد غذایی مردم - کاهش ترافیک رستوران ها ، افزایش تحویل تجارت الکترونیکی (همانطور که در چین مشهود است) و افزایش خوردن در خانه است.

به دنبال شیوع کرونا ویروس ، کشورهای جهان شروع به اجرای تعدادی از اقدامات سیاسی با هدف جلوگیری از شیوع بیشتر این بیماری کردند.

با این حال ، چنین اقدامات ممکن است تولید و تجارت کشاورزی را تحت تأثیر قرار دهد. به عنوان مثال ، بسیاری از کشورها کنترل بیشتری بر روی کشتی های باری دارند.

اقدامات مؤثر بر حرکت آزاد مردم ، مانند کارگران فصلی ، ممکن است در تولید مواد غذایی تأثیر داشته باشد ، بنابراین بر قیمت بازار در سطح جهانی تأثیر می گذارد.

اقدامات برای تضمین استانداردهای بهداشتی قابل قبول در کارخانه های مواد غذایی ، ممکن است باعث کند شدن تولید شود.

بیشتر بخوانید: پیامدهای وضعیت COVID-19 - اکنون و در آینده - برای تولید مواد غذایی ، زنجیره های کشاورزی و ماهیگیری / آبزی پروری و بازارها چیست؟