هرس سربرداری

ﺳﺮﺑﺮداري ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﻗﻄﻊ ﻗﺴﻤﺘﯽ از ﺳﺮ ﯾﺎ اﻧﺘﻬﺎي ﻓﻮﻗﺎﻧﯽ ﺑﺎزو، ﺷﺎﺧﻪ و ﺳﺮﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎي درﺧﺖ ﮐﻪ در اﯾـﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺷﺎﺧﻪ ﯾﺎ ﺳﺮﺷﺎﺧﻪ و ﺑﺎزو از زﯾﺮ ﻣﺤﻞ ﺑﺮﯾﺪﮔﯽ ﺗﺤﺮﯾﮏ ﻣﯽ ﺷﻮد و رﺷﺪ ﺟﻮاﻧﻪ ﻫﺎي ﺟﺎﻧﺒﯽ زﯾﺮ ﻣﺤﻞ ﺑﺮش را ﺗﺸﺪﯾﺪ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ .

در اﯾﻦ روش ﻫﺪف اﺻﻠﯽ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي از رﺷﺪ روﯾﺸﯽ ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ ﺟﻮاﻧـﻪ اﻧﺘﻬـﺎﯾﯽ و ﺗﻘﻮﯾـﺖ رﺷـﺪ ﺟﻮاﻧـﻪ ﻫـﺎي ﺟﺎﻧﺒﯽ اﺳﺖ. ﺳﺮﺑﺮداري ﺷﺎﺧﻪ ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﯾﺶ ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎي ﺟﺎﻧﺒﯽ، اﻓﺰاﯾﺶ ﺳـﻄﺢ ﻣﯿـﻮه دﻫـﯽ و ﮐـﺎﻫﺶ ارﺗﻔـﺎع درﺧﺖ ﺷﺪه ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺑﺮ روي ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺟﻮاﻧـﻪ ﮔـﻞ ﺗـﺎﺛﯿﺮ ﻣﺜﺒـﺖ دارﻧـﺪ. ﺳـﺮﺑﺮداري درﺧﺘﺎن ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ در ﻓﺼﻞ ﺧﻮاب و ﺑﺮﺣﺴﺐ ﻧﻮع رﻗﻢ و ﺷﺮاﯾﻂ آب و ﺧﺎك ﺑﺎ ﺷﺪت ﻫﺎي ﻣﺘﻔـﺎوﺗﯽ اﻧﺠـﺎم ﮔﯿـﺮد. ﺳﺮﺑﺮداري ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎي ﭘﺮرﺷﺪ -ﻣﺨﺼﻮﺻﺎً درﺧﺘﺎن ﺟﻮان- در زﻣﺴﺘﺎن ﻗﺒﻞ از ﺳﺎل ﮐﻢ ﺑﺎر ﺟﻬﺖ ﮐﻨﺘﺮل ﻏﺎﻟﺒﯿـﺖ اﻧﺘﻬﺎﯾﯽ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد. ﮐﺎرﺑﺮد اﯾﻦ ﻧﻮع ﻫﺮس ﻋﻤﺪﺗﺎ در درﺧﺘﺎن ﺟﻮان و در ﻣﻨﺎﻃﻘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ درﺧﺘـﺎن داراي رﺷﺪ روﯾﺸﯽ زﯾﺎد ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.اوﻟﯿﻦ ﻫﺮس ﺷﺪﯾﺪ ﺳﺮﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎ، ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﺟﻮاﻧﻪ ﻫﺎي روﯾﺸﯽ و ﻫﺮس ﻫﺎي ﺑﻌﺪي روي ﻫﻤـﯿﻦ ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎ ﺑﺎﻋﺚ روﯾﺶ ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎي ﺟﺎﻧﺒﯽ ﻣﯿﻮه دﻫﻨﺪه در ﺳﺎل ﺑﻌﺪ و در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺳﺒﺐ ﺑـﺎردﻫﯽ ﮐﺎﻣـﻞ آن ﻫـﺎ در ﺳﺎل ﺳﻮم ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ . ﻗﻄﻊ ﺟﻮاﻧﻪ اﻧﺘﻬﺎﯾﯽ ﻫﻤـﺮاه ﺑـﺎ ﻫـﺮس ﻣﻌﻤـﻮل درﺧﺘـﺎن ﭘﺴـﺘﻪ در Siritﺗﺮﮐﯿﻪ، داراي اﺛﺮ ﻣﻌﻨﯽ داري ﺑﺮ روي ﻣﯿﺰان ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﺤﺼﻮل و ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت ﻣﺮﺑـﻮط ﺑـﻪ آن ﻣـﯽ ﺑﺎﺷـﺪ.

بیشتر بخوانیم: ﻫﺮس ﺳﺮﺑﺮداري درﺧﺘﺎن ﺟﻮان ﺟﻬﺖ اﻧﺠﺎم ﭘﯿﻮﻧﺪ

ﻫـﺮس ﻧـﻮك ﺷـﺎﺧﻪ- ﺑﺮداﺷـﺘﻦ ﮐﻤﺘـﺮ از 2/5 ﺳـﺎﻧﺘﯽ ﻣﺘـﺮ از ﻧـﻮك ﺷـﺎﺧﻪ- و ﻫـﺮس ﺳﺮﺑﺮداري ﺷﺪﯾﺪ- ﺑﺮداﺷﺘﻦ %35-40 رﺷﺪ ﺷـﺎﺧﻪ ﯾﮑﺴـﺎﻟﻪ- در ارﻗـﺎم Ariyeh ، Sirora و Shufra در آﻓﺮﯾﻘـﺎي ﺟﻨﻮﺑﯽ ﻣﻮرد ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن داد ﻫﺮس ﺷﺪﯾﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﮐﺎﻫﺶ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺟﻮاﻧﻪ ﮔﻞ و ﺗﺸـﮑﯿﻞ ﻣﯿـﻮه در ارﻗﺎم ﻣﺬﮐﻮر ﮔﺮدﯾﺪ.