مشاهده اصول زراعت گل محمدی دراستان های خراسان رضوی،شمالی وجنوبی

استان های خراسان رضوی، شمالی و جنوبیبه ترتیب در مشهد، چناران، تربیت حیدریه و کاشمر بیشترین سطح زیر کشت گل محمدی وجود دارد. در این استان ها با سه روش جداسازی، پاجوش و قلمه پیوند گل محمدی را تکثیر می کنند. بیشتر پاجوش ها را در گودالهای به عمق 40 سانتی متر و طول و عرض 40 سانتی متر کاشت می کنند. نیمی از کود شیمیایی کامل NPK با نسبت 150.100.80، در دو نوبت در پایان پاییز و نیمه ی دیگر را در ایام بهار به صورت سرک به زمین می دهند.

زمان برداشت

برداشت گل در این نواحی از نیمه ی اول خرداد شروع شده و تا اوایل تیر انجام می شود.

فرآورده‌های گل محمدی:

فرآورده‌های اصلی که از این گیاه بدست می‌آید، شامل: گلاب، اسانس،گلبرگ، غنچه خشک، کانکریت و ابسرلوت می‌باشد.

گلاب از گذشته تاکنون در مراسم مذهبی، در تهیه انواع شیرینی، شستشوی اماکن مقدس و به علت اثرات آرام بخش و معطر بودنش، در مراسم عزاداری (در فرهنگ ایرانیان) جایگاه ویژه ای داشته است.

گلاب‌گیری:

ایرانیان نخستین بار روش تقطیر را ابداع نمودند و سالیان دراز از آن بهره مند گردیدند.

گلاب‌گیری به دو روش سنتی و صنعتی انجام می‌شود:

*گلاب‌گیری سنتی:

دستگاه گلاب‌گیری سنتی شامل: قطعات دیگ، کلاهک دیگ، نیچه، نیچه پارچ و دستگاه حرارتی است. ظرفیت آن، حداکثر ۳۰ کیلوگرم گل، با مخلوط ۴۵ لیتر آب می‌باشد. هر دستگاه در شبانه روز، می‌تواند ۴ تا ۵ نوبت گلاب‌گیری کند که در مجموع، مقدار مصرف کل، ۱۲۰ تا ۱۵۰ کیلوگرم در شبانه روز خواهد بود.

*گلاب گیری صنعتی:

با توجه به توسعه روزافزون سطح زیر کشت و مصرف فرآورده های گل محمدی، دستگاه های سنتی به تنهایی جوابگویی لازم را نداشته و نیاز به وجود دستگاه های صنعتی با ظرفیت بیشتر مشهود می باشد. قسمت های مختلف دستگاه های صنعتی علاوه بر دستگاه های گلاب گیری سنتی شامل دستگاه سختی گیر، ترموستات، پرکن، پاستوریزاتور، دستگاه بسته بندی و آزمایشگاه کنترل کیفی مواد است.