توصیه های FAO برای کاهش خطرات بیماری همه گیر کرونا بر ایمنی و تغذیه مواد غذایی چیست؟

اقدامات پیشگیرانه بسیار مهم است و در زمانی که منابع اقتصادی به شدت مورد نیاز خواهد بود هزینه کمتری خواهد داشت. کاهش سرعت اقتصادی یا انقباضات اقتصادی با افزایش سطح گرسنگی در 65 از 77 کشور در سال های اخیر همراه بود ، زیرا فائو و شرکای این کشور در گزارش سال 2019 امنیت غذایی و تغذیه در جهان را تهدید کردند.

برای جلوگیری از ایجاد اختلال در زنجیره تأمین مواد غذایی و تولید مواد غذایی ، فائو از همه کشورها می خواهد:

تجارت بین المللی را باز نگه دارید و اقداماتی را انجام دهید که از زنجیره تأمین مواد غذایی آن ها محافظت می کند (از دستیابی به ورودی هایی مانند بذر تا اطمینان حاصل شود که کشاورزان خرده مالک برای فروش محصولات خود به بازارها دسترسی دارند).

تمرکز خود را بر نیازهای آسیب پذیرترین افراد ، و برنامه های حمایت اجتماعی از جمله انتقال وجه نقد انجام دهید.زنجیره های ارزش غذایی داخلی خود را زنده و کارآمد نگه می دارند.

با رعایت نکات احتیاطی لازم ، بذرها و مواد کاشت باید به سمت مالکان کوچک ادامه یابد خوراک دام به دامداران؛ ورودی آبزی پروری به پرورش دهندگان ماهی، زنجیره های عرضه کشاورزی را به هر وسیله زنده نگه دارید . در حالی که از امنیت و رفاه هر کس که در طول زنجیره غذایی کار می کند محافظت می شود،فعالیت های کشاورزی را حفظ کنید.

همچنین همکاری بین المللی مهم است. غذای کافی در جهان وجود دارد و با همکاری و تجارت آزاد می توان از بحران های محلی جلوگیری کرد.

بحران سال 2008 به ما آموخت كه ممنوعیت صادرات برای همه مضر است. آن ها به طرق نامطلوب هم ورود غذا را به آنجا كه لازم است و هم درآمد كسانی كه آن را تولید می كنند تغییر می دهند.

بیشتر بخوانید: بیماری پاندمیک کرونا چگونه بر تقاضای غذا تأثیر خواهد گذاشت؟

جزئیات بیشتر در مورد توصیه ها:

1. کشورها باید نیازهای فوری غذای جمعیت آسیب پذیر خود را تأمین کنند.

به عنوان مثال: اطمینان حاصل کنید که نیازهای غذایی اضطراری برآورده شده است .برنامه های حمایت اجتماعی را تنظیم و گسترش دهند. برنامه های وعده های غذایی مدرسه را طوری تنظیم کنید که حتی در هنگام تعطیل شدن مدارس ، به ارائه وعده های غذایی در مدرسه ادامه دهید.

به عنوان مثال ، با متوقف کردن برنامه های وعده های غذایی مدارس مورد حمایت FAO در آمریکای لاتین و کارائیب ، فائو از دولت های منطقه خواست تا تدابیری را برای حمایت از کودکانی که خانواده هایشان در دسترسی به مواد غذایی مشکل دارند ، اجرا کنند و از دسترسی کودکان به مواد مغذی اطمینان حاصل کنند. نگهداری می شود. اقدامات پیشنهادی شامل:

توزیع مواد غذایی به آسیب پذیرترین خانواده ها ، افزایش در برنامه های حمایت اجتماعی. معافیت از مالیات غذای اصلی برای خانواده هایی که دارای سن مدرسه هستند ، به ویژه برای کارگران در بیشترین بخش های اقتصادی. تحویل غذای تازه از کشاورزان محلی و ماهیگیران / کارگران ماهی؛ استفاده از ابزار دیجیتالی (برنامه های کاربردی georeferenced) برای بهبود ارتباط در نقاط دسترسی برای تحویل مواد غذایی ، زمان توزیع و اقدامات برای کاهش خطر COVID-19.

2. کشورها باید برنامه های حمایت اجتماعی خود را تقویت کنند.

این امر می تواند مستلزم این باشد: افزایش مبلغ انتقال به افرادی که از طریق دریافت کمک های تکمیلی از کمک های اجتماعی بهره مند می شوند (قبل از تأثیر کامل بحران به عنوان یک اقدام اولیه برای کاهش تأثیر) یا اطمینان از پرداخت های چندگانه برای کمک به خانواده ها برای رفع نیازهای اساسی آن ها. به عنوان مثال ، تأمین حقوق مکمل برای جبران ضرر درآمد توسط تولیدکنندگان در مقیاس کوچک. اگر ناامنی غذایی به دلیل اخراج گسترده ، سقوط در حواله ها و غیره بسیار شدید شود ، استفاده از بانک های مواد غذایی می تواند گزینه ای باشد - از طریق تهیه نه تنها مستقیم غذا توسط دولت ،بلکه کمک های مالی از افراد ، شبکه های همبستگی ، سازمان های غیر دولتی ؛ فعال کردن سیستم های پرداخت تلفن همراه برای جلوگیری از اختلال در تحویل حقوق نقدی به دلیل محدودیت در حرکت؛ تزریق وجوه در بخش های کشاورزی ، شیلات و آبزی پروری ، به عنوان مثال از طریق تسهیلات اعطایی ، می تواند به مواد غذایی- خرد ، بنگاه های کوچک و متوسط ​​، کارگران فصلی و کارمندان دارای حقوق و دستمزد که قادر به کار برای ماندن نیستند ، کمک کند ، در حالی که تمام مشاغل متوقف می شود.

بسیاری از دولت ها قبلاً اقدامات مقابله ای را برای مقابله با تأثیرات همه گیر بر معیشت مردم اعمال و یا تقویت کرده اند.

3. کشورها باید بهره وری کسب کرده و سعی کنند هزینه های مربوط به تجارت را کاهش دهند.

این موارد عبارتند از: عدم تحمیل تدابیری که موجب محدود شدن تجارت و تحرک کالاها می شود. ضایعات مواد غذایی را کاهش داد. رفع تنگناهای لجستیک؛ فوراً گزینه های تجارت و سیاست و اثرات احتمالی آنها را مرور کنید. از یارانه های عمومی برای مصرف کنندگان مواد غذایی جلوگیری کنید. محدودیت در استفاده از سهام را کاهش دهید. تعرفه واردات را کاهش دهید،به طور موقت مالیات بر ارزش افزوده و مالیات های دیگر را کاهش دهید. در صورت لزوم ، سیاست های مالیات بر کالاهای وارداتی را برای جبران افزایش احتمالی هزینه (به دلیل کاهش ارزش ارز) بررسی کرده و تأثیرات احتمالی کاهش ارزش ارز را ارزیابی کنید.

همچنین مهم است که تقویت امنیت غذایی در دستور کار کشورهای ثروتمندتری باشد که موارد COVID-19 در حال حاضر شدیدترین گزارش را دارند. در بعضی موارد ، اقدامات قفل شونده به شدت می تواند بر درآمد افراد آسیب پذیر تأثیر بگذارد.

سیاست گذاران باید روندها را رصد کنند و مراقب باشند که از سخت شدن شرایط تأمین مواد غذایی جلوگیری کنند ، اتفاقی که تاکنون چین با روش های خلاقانه و سازگارانه مدیریت کرده است. فن آوری های دیجیتال نقش مهمی در پیش بینی مشکلات و برطرف کردن کمبودهای موقتی و همچنین ایجاد مقاومت در زنجیره های غذایی برای جلوگیری از وقوع مشابه در آینده دارند. فن آوری های جدید می توانند واسط بین تقاضا و متقاضی را تسهیل کنند ، که برای کالاهای بسیار قابل فساد (مانند میوه ، سبزیجات ، ماهی و محصولات آبزیان) بسیار ارزشمند است.

اگر بخواهیم از مزایای وابستگی متقابل جهانی بهره بگیریم ، انعطاف پذیری ساختمان وظیفه همه است.

بیشتر بخوانید: همه گیری کرونا چه تاثیری بر قیمت مواد غذایی می گذارد؟