کرونا و امنیت غذایی

امنیت غذایی و معیشت چه کسانی بیشتر به دلیل بیماری همه گیر کرونا در معرض خطر است؟

در حال حاضر ، در حدود 820 میلیون نفر در سراسر جهان گرسنگی مزمن را تجربه می کنند - که به اندازه کافی کالری مصرف نمی کنند تا زندگی عادی داشته باشند. از این تعداد ، 113 میلیون نفر با ناامنی شدید روبرو هستند - گرسنگی آنقدر شدید که تهدیدی برای زندگی یا معیشت آن ها ایجاد می کند و آن ها را برای زنده ماندن متکی به کمک های خارجی می کند. این افراد نمی توانند هرگونه اختلال در برای معیشت برای دسترسی به مواد غذایی که ممکن است COVID-19 به همراه داشته باشد را تحمل  کنند.

در حال حاضر COVID-19 ، در بیشتر مناطق جهان وجود دارد ، در 44 کشور جهان که به کمک غذایی خارجی نیاز دارند ، گسترش می یابد - یا در 53 کشور خانه 113 میلیون نفر که ناامنی شدید غذایی را تجربه می کنند ، که بسیاری از سیستم های بهداشت عمومی و حمایت اجتماعی با آنها روبرو هستند- عواقب آن می تواند شدید باشد.

در واقع ، فائو به ویژه در مورد تأثیرات همه گیر در اجتماعات آسیب پذیر که قبلاً با گرسنگی یا بحران های دیگر دست و پنجه نرم می کنند نگران است - شیوع ملخ در آفریقا ، ناامنی درساحل یمن - و همچنین کشورهایی که به شدت به مواد غذایی وابسته اند. واردات ، مانند کشورهای در حال توسعه جزایر کوچک و کشورهایی که به صادرات اولیه مانند نفت وابسته هستند.

گروه های آسیب پذیر همچنین شامل کشاورزان در مقیاس کوچک ، شبان و پرورش ماهی و ماهیگیرانی هستند که ممکن است کرونا مانع کار در زمین خود ، مراقبت از دام و ماهیگیری شوند. آن ها همچنین برای دستیابی به بازارها برای فروش محصولات خود یا خرید ورودی های ضروری یا به دلیل بالاتر رفتن قیمت مواد غذایی و قدرت خرید محدود ، با چالش هایی روبرو خواهند شد. کارگران غیررسمی در نتیجه برداشت و پردازش دچار خسارت شغلی و درآمد زیادی خواهند شد. میلیون ها کودک در حال حاضر غذاهای مدرسه ای را که به آن ها نیاز دارند را از دست می دهند ، بسیاری از آن ها بدون دسترسی رسمی به حمایت های اجتماعی ، از جمله بیمه درمانی ، هستند.

به عنوان مثال ، در آمریکای لاتین و کارائیب ، برنامه های وعده های غذایی مدرسه ای با حمایت فائو 85 میلیون کودک به کار می رود. حدود 10 میلیون کودک به آن ها وابستگی دارند زیرا وعده های غذایی یکی از مهم ترین ترین منابع غذایی آنها هر روز است. تعلیق برنامه های وعده های غذایی در مدرسه به دلیل بیماری همه گیر ، امنیت غذایی و تغذیه کودکان آسیب پذیر را ضمن تضعیف بنیه آن ها برای مقابله با بیماری کرونادر معرض خطر قرار می دهد.

علاوه بر کشاورزی ، اثرات ویژه بخش دیگری نیز پیش بینی می شود - به عنوان مثال ، ماهی بیش از 20 درصد از میانگین سرانه دریافت پروتئین از حیوانات را برای 3 میلیارد نفر فراهم می کند ، در برخی از کشورهای کمتر توسعه یافته بیش از 50 درصد است و این یکی از گران ترین معاملات کالا در سطح جهان است. بنابراین ، تأثیر بر وضعیت معیشت جوامع ماهیگیر ، امنیت غذایی ، تغذیه و تجارت به ویژه در کشورهایی که به بخش ماهیگیری بسیار متکی هستند ، انتظار می رود که قابل توجه باشد.

ما همچنین گذشته از کنار آمدن با بحران های بهداشتی می دانیم که این ها می توانند تأثیر چشمگیری بر امنیت غذایی بخصوص جامعه های آسیب پذیر داشته باشند.

به عنوان مثال قرنطینه ها و وحشت در هنگام شیوع بیماری ویروس ابولا در سیرالئون (2014-2016) منجر به افزایش گرسنگی و سوء تغذیه شد. این رنج بدتر شد زیرا محدودیت در کار باعث شد هر دو محصول در زمان برداشت محصول با کمبود نیروی کار روبرو شوند ، زیرا سایر کشاورزان قادر به تولید محصولات خود به بازار نبودند. تأثیر سیستمی شبیه به یک زلزله بود ، و این موضوع مشخص می کند که اکنون استراتژی های پیشگیری و کاهش ریسک چقدر مهم است.

منبع:www.fao.org