پرورش سیب درختی

سیب ها مانند بیشتر گیاهان چند ساله معمولاً بصورت لقاح غیر جنسی واز طریق پیوند تکثیر می شوند. سیب های بذری گاهی اوقات بطور اساسی با درخت ما در تفاوت دارند. بیشتر گونه های جدید سیب بصورت سرچشمه بذری دارند که یا شانسی رشد کرده اند و یا از طریق باروری عمدی گونه های پرآتیه پرورش یافته اند. اصطلاحات بذری ، دانه سیب و تخم که در نان گونه سیب وجود دارد بیانگر منشاء بذری سیب می باشد. همچنین سیب ها می توانند جوانه هایی غیرعادی بوجود آورند( جهش هایی بر روی یک شاخه مجزا) . بعضی از جوانه های غیرعادی منجر به نسل هایی بهتر از گونه های مادریشان می شوند. بعضی از آن ها به قدری از درخت مادر متفاوت می شوند که دیگر گونه هایی جدید به حساب می آیند.

بعضی از پرورش دهندگان سیب های معمولی را با سیبچه یا سیب های غیر عادی مقاوم در برابر سرما پیوند می زنند تا گونه های مقاوم تری بوجود آورند. مثلاً از دهه 40 مرکز آزمایشات Excelsior در دانشگاه مینه سوتا و ویسکانسین پیشرفت دائمی را در سیب های مقاوم مهم که هم از نظر تجاری و هم باغداری خانگی رشد گسترده ای دارند در سراسر مینه سوتا و ویسکانسین ایجاد کرده اند . مهم ترین ابداع آن ها شامل Haralson فراوان ترین سیب کشت شده در مینه سوتا ، Wealthy،Honeygold و Honeycrisp می باشد(2007). شیرینی و ساختار Honeycrisp به قدری مورد علاقه مصرف کنندگان است که باغداران مینه سوتا درختان پاگرفته و پربار خود را قطع می کنند تا برای این نوع سیب انبار احداث کنند – عملی که تاکنون انجام نشده بود.

پرورش سیب بدون استفاده از مواد شیمیایی بسیار دشوار است اگرچه در تعداد معدودی باغ با استفاده از گونه های مقاوم در برابر بیماری و کنترل های پرورشی بسیارخوب این کاربصورت تجاری موفق ، انجام شده است. آخرین ابزار در پرورش طبیعی ، اسپری کردن لایه نازکی ازخاک معدنی کائولین است که موجب تشکیل مانعی طبیعی در مقابل بعضی آفات شده و مانع آفتاب سوختی سیب می گردد.

بیشتر بخوانید: راهنمای زراعت گیاه دارویی پیرتروم

محیط پرورش

شرایط اقلیمی

سیب درختی است سردسیری، برگ ریز یا خزان کننده. بنابراین به طور طبیعی در اقلیم سرد معتدله در هر دو نیم کره شمالی و جنوبی پراکنده است.اما به علت اصلاح و سازگاری، اکنون در پنج قاره دنیا منتشر شده.

اکثریت این باغ ها بین عرض های جغرافیایی ۳۳ تا ۵۵ درجه در نیمکره شمالی و در مقادیر کمتر در نیمکره جنوبی گسترده است. در این مناطق سرمای زمستان در حدی است که برای شکستن دوره خواب زمستانی ارقام پرورش کافی است بدون این که شدت سرما به آن ها آسیب برساند.

سرمای بهاره نیز از دیگر عوامل اقلیمی است که در بعضی مناطق و در بعضی سال ها موجب از بین رفتن شکوفه های سیب در اثر سرمای دیر وقت می شود. البته ارقام مختلف سیب به علت دیر باز کردن شکوفه ها، کمتر از انواع هسته دار دیگر مثل زردآلو و هلو در معرض سرمای بهاره قرار می گیرند.

میزان مقاومت جوانه های گل به درجات زیر صفر و طول مدت سرما در ارقام مختلف متفاوت است.روش های مختلفی برای جلوگیری از سرمای دیررس بهاره وجود دارد که برخی از آن ها عبارتند از:

انتخاب ارقام دیر گل، ایجاد کاهش تشعشع، گرم کردن باغ توسط بخاری های باغی، استفاده از ماشین های مولد باد، ایجاد باد شکن در اطراف باغ، سفید کردن تنه درختان، استفاده از ترکیبات شیمیایی مثل NAA که موجب تأخیر ۲-۱ هفته ای در زمان گل دهی می شود.

موقعیت و محل مناسب باغ یعنی:

ایجاد باغ میوه در کنار جنگل ها، رودخانه ها، برکه ها و کنار سواحل که دارای هوای مرطوب و نقطه شبنم بالا هستند و نیز شیب های شمالی که در اوایل بهار گرم شده و موجب تأخیر در بیدار شدن جوانه ها می شود.

انتخاب محل احداث باغ:

 از عوامل موثر بر اقتصادی بودن کشت و پرورش سیب، برتری داشتن ستاده ها بر نهاده می باشد. نهاده ها شامل: ارزش اقتصادی زمین (کیفیت فیزیکی و فیزیولوژیکی، فاصله تا محل مصرف و فاصله با ماده) نیروی انسانی، هزینه تجهیزات و موارد نیاز جهت کاشت، داشت و برداشت محصول، حمل و نقل، میزان فساد پذیری محصول، ارزش نسبی محصول و بازاریابی می باشند.

دستورالعمل احداث باغ سيب

دما: حداقل دماي منطقه 25-20 درجه سانتي گراد زير صفر و حداكثر دماي منطقه 38 درجه سانتي گراد بالاي صفر.  اگر سردي هوا در زمستان از 40- درجه سانتي گراد تجاوز مي كند، چنين منطقه اي عملاً براي پرورش سيب مناسب نخواهد بود. در مناطقي كه جمع ساعات دماي زير 7 درجه سانتي گراد از هزار ساعت كمتر باشد، چنين منطقه اي عملاً براي پرورش سيب مناسب نخواهد بود. 

شرايط آب و هوايي:

تنوع زياد سازگاري كليماي سيب، باعث گرديده است كه اين درخت وسيع ترين درخت كشت شده در منطقه معتدله باشد ، بعضي از ارقام در 70 روز مي رسند و  برخي ديگر 180 روز يا بيشتر وقت لازم دارند تا برسند. بعضي خيلي مقاوم هستند و  برخي ديگر نسبتا´حساس مي باشند.  بعضـي داراي نياز سرمايي طولاني و برخي ديگر يـك دوره خيلي كوتاه نياز به سرما دارند. به علت تنوع ژنتيكي ، عموميت دادن در مورد نيازهاي آب و هـوايي ويژه سيب را مشكل مي سازد ولـي بطور كلي نياز سرمايي سيب1600 ساعت دمـاي زير ْ7 سانتي گراد مي باشد. در زمستان اگر سردي هوا از ْ40-  سانتي گراد تجاوز نمايد صدمه زيادي به خود درخت و ريشه آن خواهد رسيد.

از نظر عرض جغرافيايي و ارتفاع از سطح دريا در ايران درعرض جغرافيايي 37-36 درجه شمالي و در ارتفاعات 2000-1800 متر بهترين كيفيت را دارا مي باشد. درجه حرارت بين ْ21 تا ْ25  ساتي گراد براي اكثر ارقام سيب مناسب ترين حرارت براي رشد متعادل مي باشد.  رشد ميوه در بالاي  ْ30  سانتي گراد و پائين  ْ6  سانتي گراد متوقف مي شود.

درجه حرارت هاي خطرناك سرما برا ي ارقام متداول سيب در مراحل مختلف باز شدن گل ها عبارتند از :

درحالت غنچه هاي نيمه باز ( رنگ گلبرگ ها ديده نمي شود)  ْ4- تا  ْ3-  سانتي گراد

در دوران تمام گل  ْ2- تا  ْ5/1-  سانتي گراد

در زمان تشكيل ميوه هاي جوان ( تازه از گل درآمده )  ْ2-  تا   ْ1-  سانتي گراد

ارتفاع از سطح دريا:

ارتفاع 1300 الي 2200 متر از سطح دريا مناسب جهت كشت سيب مي باشد.

شرايط آبي:

 EC آب حداكثر مي تواند 2000 ميكرو موس بر سانتي متر باشد. مقدار آب مورد نياز با سيستم آبياري ثقلي 10 هزار متر مكعب در هكتار و با آبياري قطره اي 5 الي 6 هزار متر مكعب مي باشد. مقدار آب مصرفي بر اساس كيفيت خاك منطقه و نوع پايه سيب و شرايط آب و هوايي متغير مي باشد.

شرايط خاكي:
بطـور كلـي ريشه سيب در مقايسه با ساير انواع درختان ميوه سردسيري به شرايط مرطوب و كمي هوا مقاومت بيشتري نشان مي دهد كـه البته درجه مقاومت آن در ارقام و گونه هاي مختلف متفاوت است ولـي اين بـدان معنـي نيست كـه به تصور مقـاوم بـودن ريشه سيب از مساعدكرن خاك از نظر تنفس و زهكشي غافل بود.  بافت خاك و قابل نفوذ بودن آن به هوا در كيفيت ميوه اثر مشهودي دارد، به همين جهت خاكهاي شني- رسي يا رس- شني را به خاك هاي سنگين رسي يا زياد سبك سنگلاخي و شني ترجيح مي دهند و بهترين خاك شني لومي باعمق 5/2- 2 مـتر و با زهكش مطلوب و قابليت نگهداري رطوبت  وPH  بين 8/6 - 5/6 است.

در اكثر مناطق كشور سطح مناسبي به نظر مي رسد.
 

عمليات احداث باغ :

1- اولين گام در احداث باغ بعد از بررسي موارد فوق الذكر انتخاب نوع پايه و نوع رقم مي باشد. در شرايط كنوني انتخاب يكي از پايه هاي رويشي پاكوتاه با توجه به شرايط منطقه و ميزان سرمايه توصيه مي گردد.

مزاياي پايه هاي رويشي پاكوتاه نسبت به پايه هاي بذري :

- تراكم بالاي درخت و عملكرد بيشتر در واحد سطح

- سهولت عمليات زراعي و مديريت باغباني (هرس، برداشت، مبارزه با آفات و امراض و ...)

- دريافت نور بيشتر و توليد ميوه با كيفيت بهتر

 - تسريع در باردهي و رسيدن به عملكرد اقتصادي

- امكان استاندارد نمودن تكنيك هاي باغداري

خصوصیات خاک منطقه:

 درخت سیب می تواند در هر خاکی که حاصلخیز و دست کم ۲-۱ متر ژرفا داشته باشد رشد کند ولی خاک های لمونی که دارای مواد آلی کافی باشند برای آن مناسب ترند.همچنین محل احداث باغ باید طوری باشد که سطح زیر زمینی زیاد بالا نباشد، زیرا از یک طرف سیب جلوگیری از گسترش و نفوذ ریشه درختان در زمین می شود و از طرف دیگر به دلیل رطوبت فوق العاده ذرات خاک مانع از رسیدن اکسیژن به ریشه درخت می شود.

به طور کلی ریشه سیب در مقایسه با سایر انواع درختان میوه سردسیری به شرایط مرطوب و کمی هوای خاک مقاومت بیشتری نشان می دهد که البته درجه مقاومت در ارقام و گونه های مختلف با همدیگر فرق دارد و نباید به تصور مقاومت سیب به این شرایط از مساعد کردن خاک غافل شد.

از جمله روش های مناسب در شرایط خاک مرطوب، قرار دادن باغ سیب زیر پوشش همیشه سبز است. علف های کاشته شده زیر درختان نفوذ هوا را در خاک افزایش داده و رطوبت اضافی را مصرف می کنند. البته نباید از جذب ازت خاک توسط ریشه این گیاهان غافل بود و باید مقداری بر میزان مصرف کودهای ازته در این سیستم افزوده شود.

سیستم کاشت

تعیین فاصله بین درختان به عواملی مثل رشد و نمو درخت- شدت و ضعف نور (در مناطق ابری فاصله را بیشتر در نظر می گیرند.)بستگی دارد.

 نوع خاک (در زمین های حاصل خیزتر و عمیق تر فاصله را بیشتر در نظر می گیرند).

 ارزش اقتصادی (در نواحی با قیمت بالای زمین جهت استفاده بیشتر از زمین فاصله را کمتر در نظر می گیرند).

 نوع پایه (در پایه های کوتاه کننده فاصله کمتر از پایه های بلند در نظر گرفته می شود).

نوع هرس (بسته به فرم پاکوتاهی یا پابلندی) بستگی دارد.

درختان را باید به ترتیبی کاشت که وقتی بالغ شدند کنترل آفات و انجام سایر عملیات باغی آسان و کارآمد بتواند صورت گیرد.

طرح مربعی مرسوم سبب اتلاف قضا گردیده و حذف موقت را دچار مشکل می کند.

طرح های مستطیلی گوناگون رضایت بخش تر از طرح مربع می باشند زیرا با کاشت درختان بیشتر در هر ردیف سطح باردهی را می توان افزود. همچنین می توان با حذف متناوب درختان در هر ردیف فاصله مناسبی جهت حرکات ادوات مکانیزه ایجاد کرد. به طور کلی روی پایه های قوی در هر هکتار زمین، نسبت به رقم، عمق و حاصل خیزی خاک در حدود ۱۰۰۰-۴۰۰ درخت با فواصل حدود ۷-۵ متر کاشته می شود. و روی پایه های ضعیف حدود ۳۰۰۰-۱۷۰۰ درخت کاشته می شود.فاصله کاشت درختان پاکوتاه با توجه به ترکیب پایه و رقم انتخاب می شود و متغیر است. بدون پایه های پاکوتاه نباید نسبت به کشت درختان با تراکم زیاد اقدام کرد چون قدرت رویشی بیش از حد، هرس زیاد می طلبد که عملکرد و کیفیت را کاهش می دهد.

امروزه با در دسترس بودن تنوع وسیعی از پایه های کنترل رشد، می توان اقدام به کشت درختان با تراکم زیاد کرد. هزینه اولیه بالای کشت متراکم می تواند به وسیله عملکرد بالای زودتر و هزینه پایین تولید برای هر درخت سریعاً جبران گردد.

در زمین های شیبدار از روش تراس بندی استفاده می شود. جهت تراس ها عمود بر شیب زمین می باشد. در شیب های کم عرض تراس ها بیشتر و جوان سازی باغات قدیمی در شیب های تند عرض تراس ها کمتر در نظر گرفته می شود.

عمل غلطی که در حال حاضر اجرا می گردد جوان سازی باغات قدیمی به وسیله کشت درختان جوان به طور متناوب بین درختان قدیمی موجود در ردیف ها می باشد تا ضمن مستقر شدن و رشد درختان جوان، درختان مسن را هرس کرده، نهایتاً آن ها را با هم حذف نمایند.

ولی در عمل این روش با شکست روبرو شده است. درختان جوان زیر سایه درختان مسن قرار گرفته و به وسیله علف های هرز خفه می گردند، زیرا ادوات برداشت قرار می گیرند یا به طور نامطلوب آبیاری می شوند. همچنین در اغلب باغات قدیمی فواصل کاشت برای استفاده از زمین غلط می باشد. کشت درختان جوان در بین درختان، باغ جدید را نیز مجبور به استفاده از همین فاصله نامطلوب می کند. لذا بهترین راه برای کاشت دوباره، خارج کردن چند ردیف از درختان مسن در هر سال و کاشت دوباره با فواصل بهتر می باشد.

کاشت نهال

بعد از تهیه نقشه و علامت گذاری محل کاشت نهال ها، اقدام به کندن گودال می کنیم. گودال باید طوری باشد که ریشه آزادانه در خاک قرار گیرد و با جدار آن تماس پیدا نکند. در خاک های سنگین گودال بزرگ تر و در خاک های سبک، گودال را کوچک تر در نظر می گیرند. همچنین عمق گودال به پایه نیز بستگی دارد.

ریشه های درختان بایستی قبل از کاشت در آب نگهداری یا مرطوب گردند. بعد از این که نصف گودال از خاک پر شد، خاک تمیز (ترجیحاً خاک سطحی) را در اطراف ریشه ریخته با پا سفت می کنند.

آشغال، علف های هرز، کود دامی و سایر مواد باقی مانده آلی را باید خارج از گودال نگه داشت چون ممکن است به ریشه ها آسیب برسانند.

مهم تر از همه اینکه کودهای شیمیایی را نباید هنگام کاشت در گودال ریخت چون ممکن است به کلی ریشه ها را از بین ببرند. اگر خاک ضعیف باشد، می توان از کود ازته به مقدار کم به صورت پخش سطحی استفاده کرد.اگر رشد عمومی و رنگ برگ ضعیف باشد، تجزیه نمونه های برگ در مرداد ماه نیازهای کودی را نشان خواهد داد.برای جلوگیری از آفتاب سوختگی تنه درختان، درخت کمی مایل به طرف جنوب غربی کاشت می شود.

آبیاری:

عملیات پس از کاشت نهال

عملیاتی که لازم است بلافاصله پس از کاشت نهال صورت گیرد عبارتند از: آبیاری- قیم زدن، هرس اولیه بایستی درختان را بلافاصله پس از سفت کردن خاک در اطراف ریشه ها آبیاری کرد مگر این که زمین مرطوب باشد. پس از سفت کردن خاک، باقی مانده گودال را با خاک سست پر می کنیم.

قیم زدن

در سیستم های کشت معمولی از قیم استفاده می شود. اما در سیستم های داربستی و پهن از قیم های بلند چوبی یا آهن استفاده می شود.

هرس اولیه

علاوه بر هرس ریشه برای تعادل بین اندام های هوایی و زمینی، ساقه را بسته به منطقه کشت از نظر سردی یا معتدل بودن هوا، از ۸۰-۶۰ سانتی متری قطع کرده، تا فرصتی برای رشد جوانه ها و شاخه های فرعی که اسکلت بعدی درخت را تشکیل می دهند فراهم می کنیم.

در صورتی که عملیات هرس بدرستی انجام نشود می تواند در آینده باعث ایجاد آسیب هایی برای درخت شود . هرس به معنای قطع ، حذف شاخه های غیر ضروری و زاید درختان میوه است که در درختان میوه معمولا این شاخه ها بعنوان شاخه های بدون بار شناخته می شوند و با جذب مواد غذایی از خاک و نور آفتاب جلوی رشد بهتر شاخه های بارده را می گیرند و یا باعث می گردند تا محصول نهایی درختان دارای کیفیت مطلوب و مورد نظر نباشد . هرس  باعث می شود که شاخه های زاید و اضافی موجود در درختان حذف شده و درخت بیشتر و بهتر در معرض تابش نور آفتاب قرار گرفته و مواد غذایی بیشتری از خاک جذب شاخه های سالم و اصلی شود و میوه هایی که بعمل می آیند از لحاظ ظاهری خوش رنگ و درشت تر و حتی طعم بهتری خواهند داشت . انجام هرس باید بصورت صحیح و پس از مشاهده آموزش های تکنیکی انجام شود . هرس شامل هرس فرم دهی ، هرس بار دهی و هرس جوان سازی درخت می باشد .

برای هرس درختان سیب ، نهال ها درسال اول باید بعد از کاشت با قیچی باغبانی تیز سر برداری شوند. قبل از برش مطمئن شوید در پایین محل برش حداقل چهار جوانه وجود داشته باشد وگرنه محل برش را بالای جوانه چهارم انتخاب نمائید. در سال دوم زمان هرس در فصل خواب درخت(زمستان)می باشد.بخش های صورتی رنگ رشد سال قبل را نشان می دهند ؛این قسمت ها نبایستی هرس شوند. شاخساره با رنگ سیاه را تا یک سوم آن(محل های علامت گذاشته) قطع نمایید.برش درست در بالای جوانه ای باشد که بطرف بیرون می باشد.این جوانه در بهار تولید یک شاخه جانبی می نماید. در سال سوم زمان هرس فصل استراحت گیاه می باشد.روش هرس شبیه سال دوم می باشد.بخش های صورتی رنگ نبایستی هرس شوند و بخش سیاه رنگ تا یک سوم آن باید هرس شود . در سال چهارم روش هرس مشابه سال سوم می باشد.بخش صورتی نبایستی هرس شوند مگر اینکه آلوده به بیماری باشند . بخش های سیاه رنگ باید تا یک سوم آن هر شوند . در سال پنجم درختان به باردهی میرسند و شکل اصلی درخت تشکیل می شود . بخاطر داشته باشید میوه ها بطور انتهایی یا جانبی در روی سیخک های یک تا سه ساله یابر روی شاخه هایی که در سال قل تولید شده اند، بوجود می آید . پس از تشکیل فرم درخت وشروع باردهی میزان هرس به حداقل کاهش می یابد و هرس محدود به حذف شاخه های آلوده به بیماری ؛ آفت زده ؛ شاخه های ضعیف ؛ خشک ؛ پاجوش و شاخه های مزاحم و پیر می گردد .

باد شکن

برای محافظت از درختان کاشته شده، باید درختچه ها یا درختانی را بر حسب نوع آب و هوا به عنوان باد شکن کاشت. بادشکن ها قادرند تا ۲۵ برابر ارتفاع خود عمل نمایند. درختان بادشکن مناطق سردسیری عبارتند از: تبریزی، بید، افرا، چنار و اقاقیا و درختان بادشکن مناطق معتدله عبارتند از: سرو، کاج، بلوط، نوعی زالزالک، توس، ممرز و توت.

گرده افشانی

درختان سیب با خود آمیزش پذیر نیستند ونیازبه گرده افشانی بصورت دگرگشنی دارند.مدیریت گرده افشانی  بخش مهمی از پرورش درخت سیب محسوب می شود. قبل از کاشت درخت مرتب کردن تولید کنندگان گرده بسیار مهم است ( گونه های سیب یا سیبچه که تامین کننده گرده هایی فراوان ، رستنی و آمیزش پذیر هستند).  ممکن است باغ های میوه دارای ردیف های یک در میان گونه های گشنی پذیریا درختان سیبچه متناوب ویا شاخه های پیوند خورده سیبچه باشند. بعضی گونه ها گرده های بسیارمعدود یا گرده های نابارورتولید می کنند بنابراین گرده افشانان خوبی به حساب نمی آیند. پرورشگاه های گل و گیاه خوب دارای لیست گشنی پذیری گرده افشانان هستند.

گاهی اوقات پرورش دهندگانی که دارای باغستان های قدیمی با یک گونه درخت هستند برای گرده افشانی ، دسته هایی از گل های سیبچه را درون بشکه یا سطل هایی فراهم می کنند. پرورش دهندگان خانگی که دارای یک درخت بوده و فاقد گونه های دیگر در همسایگی اشان هستند نیز می توانند از این روش البته در مقیاس کوچک تر استفاده کنند.

پرورش دهندگان درخت هر سال هنگام گل دادن معمولاً ازگرده افشان هایی را برای جابجایی گرده تهیه می کنند. عموماً از کندو زنبور عسل استفاده می شود و انجام این کار توسط زنبوردارانی صورت می گیرد که در ازاء مزد به تهیه کندو مبادرت می ورزند. در باغات تجاری از زنبورهای کارگر باغی نیز بعنوان گرده افشان های مکمل استفاده می شود. چون آن ها نیش نمی زنند احتمالاً پرورش دهندگان خانگی در مناطق حومه از این زنبورها استفاده می کنند. بعضی زنبورهای وحشی مثل زنبورهای درودگر و زنبورهای تک زی دیگر ممکن است به این امر کمک کنند. بعضی مواقع ملکه های زنبورهای درشت در باغات حضور دارند اما معمولاً تعدادشان به قدری نیست تا گرده افشانهای با اهمیتی به حساب آیند.

گرده افشانی ناکافی علائمی بسیارکم داشته و برای سیب ها ناگوار است و موجب کندی رسیده شدن میوه می گردد. برای ارزیابی گرده افشانی باید دانه ها را شمرد. سیب هایی که به خوبی گرده افشانی شده اند دارای ۷ تا ۱۰ دانه با بهترین کیفیت می باشند. سیب هایی که کمتر از ۳ دانه دارند معمولاً نمی رسند و در اوایل تابستان از روی درخت خواهند افتاد. گرده افشانی نا مناسب یا نتیجه کمبود گرده افشان ها و یا کمبود گرده تولید شده ویا به سبب شرایط آب و هوایی نامناسب برای گرده افشانی در زمان گلدهی می باشد.

سرما هنگام گل دهی

یک مشکل کلی ، سرمای دیر هنگام است که موجب نابودی ساختار خارجی ظریف گل می شود. بهتر است برای فیلتر سازی هوا درختان درزمین های شیب دار کاشته شوند اما شیب نباید رو به جنوب باشد ( در نیمکره شمالی) چون این کار موجب گل دادن زودرس درخت و در نتیجه افزایش آسیب آن در برابر سرما خواهد شد. اگر سرما زیاد جدی نباشد می توان صبح قبل از تابش خورشید روی شکوفه ها روی درخت آب پاشید با این کار امکان نجات شکوفه ها وجود دارد. آسیب های ناشی از سرما را می توان ۲۴ ساعت پس از سرما تخمین زد. اگر مادگی گیاه به سمت عقب برگشته بود نشان دهنده ازبین رفتن گل و عدم تولید میوه خواهد بود.

وجود منبع آب در نزدیکی محل پرورش سیب موجب تاخیر گرمای بهار می شود که نتیجه این مزیت به تاخیر افتادن شکوفایی تا زمان به حد اقل رسیدن احتمال سرما می گردد. مناطقی از آمریکا مثل ساحل شرقی دریاچه میشیگان، ساحل جنوبی دریاچه انتاریو و اطراف برخی دریاچه های کوچکتر که این تاثیر خنک کنندگی آب به همراه خاک مناسب و خوب زهکشی شده وجود دارد پرورش سیب را در این نواحی ممکن ساخته است .

پرورش دهندگان خانگی سیب احتمالاً امکان استفاده از منبع آب را ندارند اما آن ها می توانند از شیب های رو به شمال یا سایر ویژگی های جغرافیایی برای تاخیراندازی شکوفایی در بهار استفاده کنند. درختان سیب ( یا هر میوه دیگر) که در آمریکا در شیب های رو به جنوب کاشته شوند خیلی زود شکوفه داده و دربرابر سرمای بهار بسیار آسیب پذیر خواهند بود.

کاستن از بار درخت

درختان سیب هر دوسال مستعد باردهی است. اگر میوه را در مواقعیکه درخت محصول زیادی دارد ،بار آن را کم نکنند موجب کاهش گل دهی در سال بعد خواهد شد. کم کردن از بار درخت حتی خارج از زمان آن ، به برداشت محصول قابل توجه درهرسال کمک می کند.

برداشت

بیشتر درختان بالغ هر سال معمولاً 10-5 بوشل ( 200-100 کیلوگرم) محصول سیب دارند. سیب ها را با استفاده از نردبان های سه شاخه که بگونه ای طراحی شده اند تا بین شاخه ها ثابت شوند، برداشت می کنند. گونه های کمی که چیده نمی شوند ضمن رشد بسیار زیاد محصول فراوانی می دهند که تقریباً برداشت آن ممکن نیست. درختان کوتاه هر سال تقریباً 5-3 بوشل ( 100-50 کیلوگرم) محصول ببار می آورند.گونه های مختلف براساس محصولشان و اندازه نهایی درخت متفاوتند حتی اگرپیوند یکسانی داشته باشند.

تجارت سیب درختی

۴۵ میلیون تون ( سنجه وزن برابر ۱۰۰۰ کیلو) سیب در سال ۲۰۰۲ به ارزش تقریباً ۱۰ بیلیون دلار آمریکا در جهان پرورش یافته است که تقریباً نیمی از آنرا چین تولید نموده است. امریکا با تولید ۱۰ درصد محصول جهان دومین تولید کننده عمده سیب می باشد. ترکیه هم یکی از تولید کنندگان بزرگ این محصول محسوب می شود. فرانسه ، ایتالیا ، آفریقای جنوبی و شیلی در بین صادر کنندگان عمده سیب قرار دارند .

این میوه در تمام نقاط جهان به جز کشورهای گرمسیری پراکنده است مناطق عمده تولید سیب دنیا بین عرض های شمالی و جنوبی ۶۰-۳۰درجه قرار دارند و ۴۹ درصد سیب دنیا در کشورهای چین، آمریکا، فرانسه و ترکیه تولید می شود.

ژاپن و شبه جزیره کره از زمره مناطق تولید هستند اما صادر کننده نیستند.در حالی که میزان عملکرد سیب در برخی از کشورهای جهان حدود ۶۰ تن در هکتار است، متوسط عملکرد این محصول در ایران، طبق آخرین آمار تنها ۱۶ تن در هکتار است. توزیع باغ های سیب کشور با توجه به آمار از کل سطح زیر کشت محصولات دایمی (میوه) کشور، سیب معادل حدود ۸% را به خود اختصاص داده که در استان های مناسب پرورش سیب تقسیم شده است و از نظر سطح زیر کشت، استان های: آذربایجان شرقی، اصفهان، خراسان، آذربایجان غربی، فارس، اردبیل و تهران بیشترین سطح زیر کشت را دارا می باشند. و از نظر میزان تولید نیز استان های آذربایجان غربی و شرقی، تهران، خراسان، اردبیل، فارس، قزوین بیشترین  میزان های تولید را طی آمار سال های گذشته دارا می باشند.

بیشتر بخوانید: ارقام وپایه های سیب